Brooklyn'li İki Girişimci, Sahadaki ve Saha Dışındaki Başarılarını Ekip Çalışmasına Borçlu

Elle Clay, Brooklyn'in Bedford-Stuyvesan mahallesinde bulunan Playground Coffee Shop'a adım attığı anda hem kafenin hem de sahibi Zenat Begum'ün çok özel olduğunu anlamıştı.

Elle şöyle diyor: "Kaliteli kahve içmeyi severim. Bu yüzden mahalledeki farklı kafelere gidip nasıl olduklarına bakarım." Ancak bu seferki ziyaretinin sebebi iyi kahve içmek değildi. Zenat'ı Instagram'da görmüş ve çalışmalarından çok etkilenmişti: "İçeri girip onu görmek istediğimi söyledim. O sırada etrafa bakındım ve atmosferin farklılığı dikkatimi çekti."

Zenat'ın Playground'u gerçekten de sıradan bir kafe değil. 2016 yılında açılan işletme, bir topluluk merkezine dönüştü. Kafe, (Elle'in de onaylayacağı gibi) harika kahveler servis etmenin dışında şiir etkinlikleri, atölyeler, radyo yayınları ve kitap değiş tokuşlarına (komşular kitap alıp bırakabiliyor) ev sahipliği yapıyor. Playground ayrıca geçen yıl New York'ta başlatılan "buzdolabı kurma" çalışmasına da katıldı. Bu çalışma kapsamında komşular yiyecek bağışlıyor ve ihtiyacı olanlar bu yiyecekleri alıyor.

Zenat, küçük dükkan işletmenin inceliklerini aynı noktada 20 yıl boyunca hırdavatçı dükkanı işleten babasından öğrenmiş. Elle de projelere sıfırdan liderlik etmenin ne demek olduğunu biliyor. Kurucusu olduğu Wild Child NYC, deneysel hikaye anlatımı ve marjinalleştirilmiş anlatılar üzerine yoğunlaşan bir yapım şirketi. Kendi podcast'ini hazırlayan Elle, bir dizi görüntülü ve sesli proje üzerinde de çalışmış.

Elle ve Zenat'ın Brooklyn semtine ve topluluk aktivizmine duydukları sevgi ve işlerine tutkuyla bağlı olmaları, onları çok amaçlı Playground alanında düzenlenen etkinliklerde güçlerini birleştirmeye sevk etmiş. İkili burada, topluluklarını desteklemek için sahip oldukları başarılı ekipleri nasıl inşa ettikleri ve bir başka ortak tutkuları olan basketbolun çalışmaları üzerindeki etkisi hakkında konuşuyor.


Elle: Zenat, seninle tanıştığımdan beri mahalleni ve topluluğunu ne kadar önemsediğine şahit oldum. COVID başladıktan sonra Playground, yaptığı topluluk çalışmaları, protestoculara sağladığı kaynaklar ve semte kurulan buzdolaplarına koyduğu yiyeceklerle diğer herkesten ayrıldı. Bugüne kadar hep topluluğun için çalıştığını biliyorum, bu yüzden bunu değişim olarak adlandırmayacağım ama dükkanında yaptığın çalışmaları dışarıya nasıl taşıdığını merak ediyorum.

Zenat: Buzdolabı çalışmasını liseden eski bir arkadaşım haber verdi. Üretici pazarlarında son birkaç aydır sebze-meyve artıyormuş. Artan ürünleri bağışlıyorlarmış veya aşevlerinden dağıtıyorlarmış. Birkaç yerle görüştüm ve çok geçmeden bu işe giriştik. Sonra buzdolabından yiyecek alan Playground müdavimleri ve semt sakinleriyle konuşmaya başladım. Bu insanlar farklı sektörlerde çalışan işçiler. Kimi inşaat işçisi, kimi çocuk bakıcısı. Maddi durumları yüzünden çalışmama gibi bir lüksleri yok. Seninle konuşurken bile bir gözüm buzdolabında. Son bir saatte yaklaşık 10 kişi gelip yiyecek bıraktı ve aldı. Proje başarıyla devam ediyor. Yol boyunca bazı aksaklıklar olmadı değil. Bu her projede olur. Ama bunları bir şekilde aşmamız gerekiyor, çünkü büyük bir vizyonumuz var: En gerekli zamanda, ihtiyaç sahiplerine gıda sağlıyoruz.

Elle: Aksaklıklar olduğunda sorunu çözmek ve ekibini yönetmek için neler yapıyorsun?

Zenat: Yaşadığımız en büyük aksaklıklardan biri, tüm zamanımı bu projeye [semt buzdolapları] ayırırken işletmem gereken bir kafem olduğu gerçeğiyle yüz yüze gelmemdi. Playground çalışanlarının beni anlamasını ve benimle etkili biçimde iletişim kurmasını istiyorsam onların da bu projeye dahil olması gerekiyordu. Neyse ki kimse buna hayır demedi ve aksaklıkların normal olduğunu anlayışla karşıladılar. Aksaklıklar, bana mütevazı olmam gerektiğini hatırlatıyor.

İlham aldığımız kişiler, genellikle çevremizdeki kişiler oluyor, değil mi? Vizyonunu gerçekleştirmek için kimlerden veya hangi arkadaşlarından yardım alacağına nasıl karar veriyorsun?

Elle: Sanırım daha çok hislerimle hareket ediyorum. O kişiyle aramda olan enerjiye bakıyorum. Seninle uyumluyuz çünkü ikimiz de toprak grubuyuz. Benim burcum Oğlak, senin burcun Başak.

Zenat: Topraktan güç alıyoruz.

Elle: Birlikte nasıl çalışılacağını biliyoruz. Ama bana kimlerin ilham verdiği de önemli. Birlikte neler yaratabileceğimizi görebilmem gerektiğini düşünüyorum ama karşı tarafın enerjisi ve yaklaşımı da önemli. Müsait mi? İlgileniyor mu? Heyecan duyuyor mu?

Zenat: Ekip lideri ve ekip üyesi olmanın bir gereği de insanların güçlü ve zayıf yönlerinin farkında olmak, onlara nasıl güç ve moral kazandıracağını bilmek ve bir yandan da ilgilerini çekmeyen, belki de bilgi sahibi olmadıkları konuları onlar için üzerinde çalışılabilir hale getirmektir.

Elle, iş birliği yaparken ekip çalışmasını nasıl ayarlıyorsun?

Elle: Sanırım her projeyle yeni şeyler öğreniyorum. Zaten önemli olan da bu. Basketbol oyunculuğu ve koçluğu, [yapımcılık] ve yapımcı asistanlığı yapmış biri olarak insanlarla açık şekilde iletişim kurabilmen ve onlarla aynı noktada olman gerektiğini biliyorum. Amacım kazanmaksa ve ekip arkadaşımın potansiyeli olduğu halde benim kadar çok çalışmadığını görürsem onunla konuşurum. Bu durumu nasıl düzelteceğimizi bulmamız ve sorumlulukları yeniden yapılandırmamız gerekir.

Zenat: Bana ekip yönetiminde güçlü ve zayıf olduğun yönlerden bahseder misin? Zayıf yönlerini aşmayı nasıl öğrendin?

Elle: Yapımcılıkta güçlü yönlerimden birinin vizyonuma güvenmem olduğunu düşünüyorum. Vizyonuma kendim güvenmezsem onu ekibime gerçekleştirtemem. Zayıflığım ise arkadaşlık ile iş birliğini kesin çizgilerle ayıramamam ve bazı şeyleri şahsi algılamam. Hassas biriyim ve bazen eleştiriyi reddedildiğim şeklinde algılayabiliyorum veya kötü amaçlı olduğunu düşünebiliyorum. Karşımdaki kişiyle aramdaki ilişkiye güvenebilmem ve bana iyiliğim için geri bildirim verdiğinin farkına varabilmem gerekiyor.

Zenat: Bence kendinden çok farklı insanlarla birlikte çalışıp güzel ve radikal sonuçlar üretebilmen, karakterin hakkında çok şey söylüyor. Kendi hikayesi olan kişilerle tanışıyorsun ve onların hikayesini kendi merceğinden mükemmel şekilde yakalayabiliyorsun.

Elle: Ekibinle eşsiz bir kimya yakalamışsın. Herkesin oynadığı bir rol var ama yeri geldiğinde kimse üzerine düşenden fazlasını yapmaktan kaçmıyor. Zaten şampiyonluklar da böyle gelir.

Zenat: Kesinlikle. Bence bu önemli bir nokta, çünkü zaferin farklı şekillerde gelebileceğini gösteriyor. Herkesin muhteşem iş çıkardığı bir günde değil ama biri yorum yazıp "Playground'un kahvesinden iyisi yok." dediğinde gelebilir. Bu, organik bir olay.

Elle: Gerçekten organik. Vizyona odaklanıyorsun, ne anlama geldiğini anlıyorsun ve bu vizyonun herkesin katkısıyla gerçekleşeceğini kabul ediyorsun.

Zenat: Vizyonunu oluşturmadan önce onu yetiştirmen gerekiyor. Vizyonunu hasat etmek için bazı şeyler yapman gerekiyor. Ben her şeyi çiftçiliğe benzetmeyi severim. Biz, nezaket ve şefkat isteyen insanlarız. Çevremizdeki insanlardan uzak kalırsak etkili çalışamayız. Bu da kimse için olumlu bir deneyim olmaz.

Elle: Başkalarını yetiştirmek için önce kendini yetiştirmelisin.

Zenat: İşe gitmeden önce kendine odaklanmaya nasıl zaman buluyorsun?

Elle: Bunun üzerinde hala çalışıyorum. Sanırım bu aralar birçok kişi kendini bambaşka bir seviyede tanıma fırsatı buluyor. Yaşadığımız olayların getirdiği duygusal yükle başa çıkmaya çalışıyor. Bu, tüm bunlardan önce benim için bir öncelik değildi. Kendimi nasıl güçlendireceğimi, dinlenip enerji kazanacağımı, bir çeşit dengeye nasıl ulaşacağımı ya da dengeyi nasıl koruyacağımı hiç sorgulamazdım. Son birkaç aydır yaşam tempom daha yavaş ama daha düzenli. Kişisel bakım, yürüyüş, antrenman, meditasyon gibi iyi şeyleri hayatıma katmanın yollarını bulmaya çalışıyorum.

Zenat: Eminim basketbol oynuyorsundur.

Elle: Oynuyorum. Buradakiler bana hazır değil.

Zenat: Seni sahada görmedim.

Elle: Instagram'a koymuyorum çünkü biraz paslanmışım ama oynuyorum.