Bu Yaratıcı İsim, Seul ile New York Arasında Kendi Yolunu Çiziyor

Suea Cho bir zamanlar şef olmayı hayal ediyordu. Ancak lisedeyken bir restoranda işe başlamasıyla her şey değişti.

Suea, "Yemek yapmayı her zaman sevdim. Ama o iş korkunçtu. Yapmak istediğim şeyin bu olmadığına karar verdim." diyor.

Koreli Suea, bunun üzerine gözünü gene çok sevdiği moda ve stile dikti. Çocukluğunu Almanya, Montana, New Jersey ve Kaliforniya'da geçiren; hazırladığı "okulun ilk günü kombinleri" ile ve kimsenin bulamadığı giysileri bulmasıyla gurur duyan Seullü Suea, bu ikiliye doğal bir ilgi besliyordu.

Suea o günleri şöyle hatırlıyor: "Küçüklüğümden beri moda sektöründe çalışmak istedim. 7-8 yaşındayken komşularım için kombinler hazırlardım."

Üniversiteyi Batı Yakası'nda okuyan Suea, daha sonra doğuya geçti. Onun için modanın merkezi New York'tu. Şehir merkezindeki etkili ve ikonik Opening Ceremony mağazasında çalışmaya başladı. Burada dört yıl çalıştı ve yaratıcı içerikler ve özel projelerden sorumlu olan marka imajı yardımcı direktörlüğüne kadar yükseldi. Suea, "O pozisyona terfi ettiğimde çok heyecanlandığımı hatırlıyorum. Üniversiteyi kazandığımda o kadar mutlu olmamıştım." diyor.

Ancak yemek yapma tutkusunu hiç kaybetmedi. Modanın elit isimleriyle çalıştıktan sonra, kendi restoranını açma fikri gözünü eskisi kadar korkutmuyordu. Suea, yeni şeyler denemeye hazır olduğunu düşünüyordu ve şehrin en iyi restoranlarında geçirdiği akşamlar, mutfağa dönmesi için ona ilham kaynağı oldu. Böylece geçtiğimiz yaz başlattığı, yemek yapmaya duyduğu sevgiyle aile ve arkadaşlar arasında köprü kurduğu deneysel yemek deneyimi Suea’s Dinner Service ortaya çıktı.

Suea'nın stili, henüz 26 yaşında olmasına rağmen deneyimleme fırsatı bulduğu pek çok şehir ve yaşam tarzından esintiler taşıyor. Yaratıcı isim bu yazıda moda ve yemekle arasındaki sürekli gelişen ilişkiyi ve iki sektörün kurallarını yıkarak kendi yolunu nasıl çizdiğini anlatıyor.

Giydiklerime daha çok dikkat etmeye başladım. Bunda New York gibi rekabetçi bir yerden gelmemin etkili olduğunu düşünüyorum. Biliyorum, kulağa klişe gibi geliyor ama herkeste olan giysileri giymekten nefret ediyorum.

Stilim eskiden "genç kız" işiyken geçtiğimiz yıl çok sportif oldu. Büyüdükçe şık giyinme ve her gün muhteşem görünme arzum kalmadı. Benim için rahatlık, birçok şeyden önde geliyor. Rahatça hareket edebilmeyi seviyorum. Ama elbette hala şirin görünmek istiyorum. Bunun için örneğin, basketbol şortu giyiyorsam bunu şirin bir tişörtle veya benzer bir stille tamamlıyorum.

Stilimi gelişen bir stil olarak tarif ederim. Özümde aynı kişi olsam da stilim çok değişti ve değişmeye de devam edecek.

Bu küçüklüğümden beri yapmak istediğim bir şeydi. Ancak [restoran açma] fikri gözümü korkutuyordu. En sevdiğim sosyal aktivite, arkadaşlarımla akşam yemeği yemektir. Ama akşam gezmelerinden sıkıldığım için geçen sene akşamları dışarı çıkmayı bıraktım. Bu yüzden arkadaşlarımla görüşmeye devam edebilmek için Suea’s Dinner Service'i başlattım. Bu deneyim ne kulübe ne de bara gitmeye benziyor.

Deneyimin geneline odaklanmak istiyorum. Deneysel ve etkileşimli bir akşam yemeği deneyimi sunmak istiyorum. Yemekler, genelin sadece parçası. Yaşanan genel bir bağ kurma deneyimi de var. İlk akşam yemeğim için sarımsaklı tereyağından mumlar yaptım. Eriyen mumları dip sos olarak kullanabiliyordun. Arkadaşlarım bunu görünce çok şaşırdı. Yaşadıkları heyecan, bana bundan sonra ne yapabileceğimi düşündürdü.

Arkadaşlarımla birlikte olmayı ve onlara yemek yapmayı seviyorum. Yaptıklarımın gerçekten beğendiklerini söylediklerinde ise çok mutlu oluyorum.

Şu an New York'ta, Çin Mahallesi'ndeki dairemin çatısında hizmet veriyorum. İronik ama koronavirüs işime yaradı, çünkü çok küçük ve özel bir yerim var.

Aslında geçmişe bakınca şöyle ilginç bir ayrıntı var: Lisede yemek yapmaya başlamamın nedeni, annemin hiç Amerikan yemekleri yapmamasıydı. Tam bir Koreli anneydi. Sanırım Suea’s Dining Service'i başlattığımdan beri Kore mutfağını öğrenmeye daha çok ilgi duyuyorum. Basit tarifleri biliyorum. Her Koreli yemek yapmayı bilir. Bu yüzden bu yaz teyzelerimden bana tarif öğretmelerini isteyip durdum. Kendi kültürümün değerini daha iyi anlamaya başladım.