Yeni Mesafeler: Serena Williams

Serena Willams, profesyonel olduğu 14 yaşından beri hep "fazla" görüldü: Fazla siyahi. Fazla aktivist. Fazla genç. Fazla yaşlı. Fazla sert. Fazla seksi. Ama direnci ve kendine inancı sayesinde, her negatif yoruma karşılık bir milyon pozitif yorum bulabileceğini aklından hiç çıkarmadı. Serena'nın elinin iç tarafıyla yaptığı vuruşlar güçlü olabilir ama kortta, evde ve hayatta bu kadar başarılı olmasını zihinsel dayanıklılığına borçlu. Kendi kuşağının en amansız sporcularından biri olan Serena, büyüklüğe duyduğu eşi benzeri olmayan açlık sayesinde 23 Grand Slam kazanmış bir tenisçi, başarılı bir iş kadını ve harika bir anne oldu.

Daha yapacağı çok şey olan Serena, bize gelecek nesli ileriye taşımak için neler yapacağını anlattı.

Sence kendine duyduğun inancı yetiştirilişine, ailene ve seni şekillendiren gençlik yıllarına ne ölçüde borçlusun?

SERENA WILLIAMS: Kendine inanmak her şeydir. Sahip olduğum her şeyi kendime inanmama borçluyum. Bana benden başka inanan kimsenin olmadığı anlar oldu. Başkalarının da sana inanması tabii ki iyi bir şey ama kendine inanmaktan iyisi yoktur.

Tenisi sevmenin nedeni neydi ve henüz tutku duyduğu şeyi bulamamış ya da bulsa da sürdürüp sürdürmeyeceğine karar vermemiş yeni nesillere ne söylemek istersin?

SERENA: Dürüst olmam gerekirse tenisi sevmemin nedeni kazanmaktı. Kazanmayı seviyorum. Şampiyon olmayı seviyorum. Kupa kaldırmayı seviyorum. Garip ama bu, bağımlılık yaratıyor. Kazandığım zaman, sırada ne var, diye soruyorum. Sonraki hedefi gözüme kestiriyorum. Bu iyi bir yanıt mı emin değilim ama ben böyleyim. Tutkuyla ve kararlılıkla sıkı çalışmamın nedeni bu. Maç sayısını oynamanın, bütün engelleri aşma heyecanın ve onca zaman yaptığım çalışmaların faydasını görmenin nasıl bir his olduğunu biliyorum.

– Serena Williams

Bir tenisçi, anne ve iş kadını olarak hayatının her noktasında hırslı ama sakin, kendinle barışık ama tutkulu, korkusuz ama stratejik olmayı nasıl başarıyorsun ve bu dengeyi nasıl kuruyorsun?

SERENA: Denge çok önemlidir. Amansız, güçlü, kuvvetli ama bir yandan da hassas ve dengeli olmak, hala üzerinde çalıştığım bir şey. Genel olarak en iyi dengeyi sahici olduğumda, kendim gibi olduğumda, yani Serena olduğumda kuruyorum. Kameranın önündeki ben ile kameranın arkasındaki ben farklı olmayacak. Her zaman kendim gibi olacağım.

15 yaşındaki Serena Williams'ı, aşması gereken onca engeli düşündüğün zaman ona ne tavsiye verirdin?

SERENA: 15 yaşındaki Serena'yı düşündüğümde mi? Aman Tanrım. Vereceğim tek tavsiye, her anın tadını çıkarmak olurdu. Çünkü gençlik hayatın çok keyifli bir dönemi ama çok kısa. Söyleyeceğim tek şey bu olurdu. Yaşadıklarımın beni ben yaptığını ve bana güç kazandırdığını düşünüyorum ama sadece hayatının her anının tadını çıkarmasını söylerdim.

Tenise başladığında, profesyonel olduğunda ve sonrasında sayısız engelle karşılaştın ama hepsini aşmayı bildin. Beyazların hakim olduğu bir sporda siyahi bir kadınsın. Sakatlıklar yaşadın. Özel hayatında sorunlar oldu. Hatta başlangıçta Venus'ün küçük kız kardeşi olarak bilindin. Doğru bildiğin yoldan şaşmamayı ve yolculuk boyunca direncini korumayı nasıl başardın?

SERENA: Sanırım bu yolda ilerleyebilmemin tek nedeni, yaptığım işi çok seviyor olmam. Çok zor günlerim oldu. Zor anlar yaşadım. Yaptığım işi sevmeseydim ne bugünkü gibi olabilirdim ne de bugün sahip olduğum şeylere sahip olabilirdim. En iyi yaptığım şeyden keyif alıyorum. Bu da tenis.