Asiler Pes Etmez
Department of Nike Archives
Oregon State Lise Atletizm Şampiyonasını kaçırmaktan dünya sahnesinde rekor kırmaya kadar Steve Prefontaine, bize cesaretin altın madalya kazanmaktan önemli olduğunu gösterdi. OG Nike yıldız sporcusunun sadece kazanmak için değil, adımlarını izleyen tüm asiler için de umut dolu bir miras yaratmak için nasıl yarıştığını öğren.
Steve Prefontaine takım arkadaşlarına sık sık "Bugün tek başıma koşacağım." dese de aslında Eugene'den 106 kilometre seyahat ederek Salem'deki Oregon State Cezaevi'ne (OSP) gidip buradaki mahkumlarla koşuyor ve konuşuyordu.
1869 yılında kurulan OSP, Amerika'daki en eski hapishanelerden biri. Hapishanenin sekiz metrelik duvarlarının içinde yarım kilometrelik bir asfalt koşu pisti ve 1970'lerin başında Prefontaine tarafından kurulan, ülkenin en eski hapishane koşu kulüplerinden biri bulunuyor.
Oregon'da geçirdiği dört yıl boyunca Pre, 5000 metre ve 10.000 metre NCAA yarışlarından hiçbirini kaybetmedi.
Başta hapishaneyi bir sosyoloji projesi için ziyaret eden Pre için bu, zamanla daha büyük bir anlam kazandı. Sınıf arkadaşı Mary Marckx, Department of Nike Archives'a (DNA) "Mahkumlarla tanıştıktan sonra burada bir antrenman programı başlattı ve bundan çok keyif aldı." diyor. "Koşunun hayatı değiştirebileceğine inanıyor ve bu etkileşimden keyif alıyordu."
Pre liselilerden mahkumlara ve hatta küçük çocuklara kadar herkesle birlikte koşmasıyla tanınıyordu. Tabii bu, çocukların kazanmasına izin veriyor anlamına gelmiyordu.
Pre'nin zamansız ölümünden bu yana neredeyse 50 yıl geçti ama OSP'de attığı tohumlar çiçek veriyor. Koşu kulübü, her yıl High Wall Yarı Maratonu adı altında marttan ekime kadar 5K ve 10K yarışları düzenliyor. Sivillerin 150 kişilik koşu kulübüne koşularda katılmasına izin veriliyor ve bu bazen mahkumların dış dünyayla tek iletişim şansı oluyor. Katılmak için mahkumların 18 ay iyi hal göstermesi gerekiyor ve bir bekleme listesi var.
Tüm dünyadan koşucular Eugene'deki Pre'nin Anıtını ziyaret ediyor ve koşunun sadece hızlı olmaktan ibaret olmadığını, cesurca kendin olmak da gerektirdiğini herkese gösteren sporcunun anısına çiçekler, maraton numaraları ve umutlarıyla hayallerini yazdıkları mektuplar bırakıyorlar. Oregon State Cezaevi Koşu Kulübündeki çoğu koşucu Pre'nin Anıtını asla ziyaret edemeyecek olsa bile kulüp, 1997 yılında bunun kurulması için bağış topladı.
Koşucular Pre'nin Anıtında sporcuyu anıyor.
DNA'nın eyalet cezaevi görevlisi üzerinden gönderdiği soruya yanıt olarak OSP'deki bir mahkum "Pre, Oregon State Cezaevi'ne bıraktığı mirası onurlandırırken bizimle koşmaya devam ediyor." diyor. "Pre, buraya yaptığı ziyaretlerinde huzur buluyordu. Başkalarının kendisi hakkında ne düşündüğünü önemsemeyen biri olarak hatırlansa da dışarıdaki çoğu kişi OSP'ye geldiğini bilmiyordu."
"Doğal becerisi ve asi ruhu ilgimizi çekmişti." diyor mahkum. "Buraya antrenman yapmaya ve bir yaşam stili olarak koşuyu desteklemeye gelse de çoğunlukla koşulardan sonra mahkumlarla oturup hayatın zorlukları hakkında konuşmasıyla hatırlanıyor. Ziyaretlerinden ve erken yaşta hayatını kaybetmesinden yıllar sonra OSP'de bu mahkumlardan hiçbiri kalmadı. Ama ruhu, bir halk kahramanı gibi yaşamaya devam ediyor."
Asilerin işi, sınırları aştıktan sonra bile asla bitmez.