Müzik ve Modellik Dünyasını Değiştiren Çift

Deba Hekmat ve partneri Tom Austin'in boşa harcayacak zamanı yok.

Bu kreatif gençlerden Deba modellik, Tom ise müzisyenlik yapıyor. Karantina döneminde ırkçılık ve sosyal reform hakkında bazı zor tartışmalar yürüttüklerini, ama bir yandan da kariyerlerini ileriye taşıma fırsatı bulduklarını söylüyorlar. Gelecekte, bu dönemi iz bırakmak için kullandıklarını söyleyebilmek istiyorlar.

Londra'nın bir saat kuzeyindeki küçük bir kasabadan gelen ve Niko B adıyla rap müzik yapan Tom, "Geriye dönüp, 'Üç ay boş zamanım vardı ve hiçbir şey yapmadım.' demek istemiyorum. Bu yüzden yatak odamda yeni şeyler üretmeye çalışıyorum. Beş dakika önce var olmayan şeylere hayat vermeyi seviyorum." diyor.

Tom'un ürettiği bu eserler arasında on milyonlarca kez dinlenen iki başarılı tekli de var. Deba ise model ve aktivist olarak kendi yolunu çiziyor. Instagram sayesinde bir modellik ajansına kaydolan Deba, kreatif sektörde geçerli olan eskimiş güzellik standartlarını yok etmek için büyüyen platformunu kullanıyor. Londra'da yaşayan Kürt asıllı Deba, ait oldukları neslin karşılaştığı zorluklar hakkında yaşıtlarıyla Instagram'da düzenli sohbetler gerçekleştiriyor.

Deba şöyle diyor: "Irk ve eşitlik hakkında konuşmak, zor olabilse de çok önemli ve bir o kadar da gerekli bir şey. İnandığım şeyleri her zaman yüksek sesle dile getirmişimdir. Ama bu, son birkaç ayda yepyeni bir seviyeye çıktı."

Instagram'da tanışan ve kreatif arayışları herhangi bir kalıba ya da geleneksel yöne sokulamayan çift, bizimle dünyayı değiştirmek için başkalarını desteklerken hassas davranmanın rolünü ve nesillerinin dünyayı değiştirmeye nasıl hazır olduğunu konuştu.

Günümüzdeki birçok ilişkide olduğu gibi siz de sosyal medyada tanıştınız, değil mi?

Tom: Ortak bir arkadaşımız vardı. Deba'nın harika biri olduğunu düşünüyordum. Onu takip etmeye başladım. Beni fark etmesi için takibi bırakıp yeniden takibe almayı denedim. İşe yaramadı. Bunu beş-on kez denedim. Nihayet 11. denememde bana yanıt verdin.

Deba: Şimdi de buradayız.

Gene bugünlerde çok rastladığımız bir durum: İkiniz de 19 yaşındasınız ama pek çok farklı projeyle ilgileniyorsunuz. İşinizi nasıl tarif edersiniz?

Deba: Her şeyden önce modellik yapıyorum. Bu sektörde geçirdiğim son birkaç yılda kendi sesimi bulmayı başardım ve benim gibi beyaz olmayan genç kadınların ve genç insanların sektörde savunuculuğunu yaptığım bir platform oluşturdum. Amacım, sektörümü daha iyi bir yer haline getirmek.

Tom: Müzik [benim için] kesinlikle en üstte yer alıyor. Müzik aracılığıyla farklı yaratıcı çalışmalar yapabiliyorum. Örneğin, video kliplerimden birinin yönetmenliğini ben yaptım. Yani hem müziği hem de sinematografiyi üstleniyorum. Bunun dışında, kapak resimlerinin çekimlerini planlıyorum. Video klipte giymek için giysi tasarlıyorum. Yaratıcılığımı gösterebileceğim ne kadar alan varsa hepsine giriyorum. Müzik, sinematografi, moda ("moda" kelimesinden nefret ediyorum - giysiler diyelim), sonra fotoğrafçılık. Neredeyse her şey.

Deba, kreatif sektörde kimliğini temsil etmeye çalışan bir Orta Doğulu kadın olarak bize yolculuğundan bahseder misin?

Deba: Bu işleri yapmaya başlamamın en büyük nedenlerinden biri şuydu: Küçükken internette hiçbir Kürt veya Orta Doğulunun bunları yaptığını görmedim. Birçok arkadaşım da kendi kimliğinin temsil edildiğini görmüyordu. Bu gerçekten moral bozucu bir durumdu. Çünkü genç kızlar olarak bize benzememiz gerektiği söylenen kadınların hepsi sarışın, mavi gözlü, geleneksel Batılı güzellik ideolojisine uygun tiplerdi. Ama böyle bir şey yok. Bu saçma bir konsept. Hiçbir anlamı yok.

Bu yüzden sektörümüzde güzelliğin daha fazla çeşidine yer vermemiz gerekiyor. Şu anda sektörümüzde çeşitliliğin arttığını ama bunun benim dahil olduğum tarafla, yani modellik ve model seçimiyle kısıtlı olduğunu hissediyorum. Bir sonraki adım, prodüksiyon tarafını değiştirmek olacak. Kamera arkası hala çok beyaz. Çekimler için 12 siyah model seçmek bizi ileriye taşımayacak. Prodüksiyon ve kamera arkası ekibi beyazlardan oluşuyorsa tüm bunların ne anlamı kalıyor? Gerçek temsil sadece performanstan ibaret olamaz. Bunu kesinlikle herkes için adil hale getirmeliyiz.

Bu algıları kendi müzik ve modellik sektörlerinizde değiştirmek için yaptığınız işler nasıl karşılanıyor?

Tom: Bana verilen tepkilerin iki uçta olduğunu söyleyebilirim. İnsanlar beni ya anlıyor ya da anlamıyor. Bazıları "Bu müzik mi? Ben eski müzikleri istiyorum. Bugün buna müzik mi deniyor?" derken bazıları, "Bu dahice. Piyasadakilerden çok farklı." diyor. Herkesin üzerinde birleştiği nokta, müziğimin piyasadakilerden çok farklı olduğu gerçeği. Bunu bazıları olumlu, bazıları olumsuz bir durum olarak görüyor. Beyinlerinin çalışma şekline göre değişiyor. Müziğim hakkında konuşmayı, başkalarının ne düşündüğünü duymayı seviyorum. Çünkü müziğimin insanlara ne ifade ettiğinin kararını onlara bırakıyorum.

Deba: Karışık tepkiler alıyorum. Birçok genç kız gelip bana teşekkür ediyor. Bu bence çok güzel ve değişim için çalışmaya devam etmemin kesinlikle tek nedeni.

Tom: Evet, bu Deba için çok önemli. Bana hep şöyle derdi: "Keşke küçükken beni temsil eden, kabarık saçlı veya kalın kaşlı kadınlar daha çok olsaydı." Şimdi bana genç kızların ona attığı mesajları gösteriyor. Onun sayesinde kaşlarını almayı bıraktıklarını, kaşlarını sevmeyi öğrendiklerini söylüyorlar. Bu inanılmaz bir şey. Deba birileri için bunu yaptı.

Deba: Tek bir kızın bile görüntüsüyle barışmasını sağlayabilmek, benim için çok büyük bir şey. Bu sadece görünüşümle değil, kökenimle de ilgili. Bana her gün terörist, goril veya Chewbacca derlerdi. Sırf kollarım daha kıllı diye böyle korkunç şeyler duymak, beni çok üzerdi. Ama artık kızların böyle durumları daha güçlü bir şekilde atlattığını görmek istiyorum.

Sizce nesliniz insanlarla böyle güçlü bağlar kurmayı nasıl başarıyor?

Tom: Bu sanırım sosyal medyanın gücü. Eskiden babam bir şeyi 100 kişiye göstermek istiyorsa 1000 poster bastırması ve o 1.000 posteri her yere asması gerekirmiş. Ama bizim bir hikayeyi veya etkinliği Instagram hikayesine koymamız yeterli oluyor. Beş dakika içinde 5.000 kişi tarafından görülüyor. Anlatabiliyor muyum? Sosyal medyanın ortaya çıkardığı fırsatlar, açtığı kapılar ve mümkün kıldığı değişim, inanılmaz bir şey.

Deba: Evet. Olağanüstü. Sosyal medya çok ilginç. Onu iyi bir amaçla kullanabilirsin, para kazanabilirsin, bilgiyi yayabilirsin, başkalarına yardımcı olabilirsin. Ama sosyal medyayı kendine zarar verecek derin bir kuyu kazmak için de kullanabilirsin. Önemli olan doğru kararı verebilmek ve kendine şu soruları sorabilmek: "Neden telefonuma bakıyorum? Bunun bana ne faydası olacak?"

Bu yüzden sosyal medyayı değişimi ve kendini eğitmeyi savunmak için kullanmak istiyorum. Tek yaptığım şeyin hiç durmadan ekranı kaydırmak olmasını ve görüntüm, kimliğim, ne kadar param olduğu veya sahip olmadığım şeyler için kendimi kötü hissetmek istemiyorum.

İnternete girdiğinde telefonuna saatlerce bakıp çok fazla gereksiz bilgiye maruz kalmak yerine birisiyle önemli bir konu hakkında konuşmak daha değerli olur.

Sosyal medyaya ek olarak, neresi olursa olsun değişime ve statükoyu alt üst etmeye yönelik bir istek, bir açlık var. İnsanlar kulak kabartıyor. Sizce bunun nedeni ne?

Deba: Bence bizim neslimiz "artık yeter" diyor ve dünyayı değiştirme işinin kendisine düştüğünü biliyor. Ama bu gerçekten de böyle. Umuyorum ki değişimi başlatan nesil biz olacağız.

Genç beyaz çocuklar, kendileriyle aynı fikirde olmayan ebeveynleriyle gerçekten zor konuşmalar yapıyor. Çocukların ebeveynleriyle konuştuğu, onlarla tartıştığı videoları görüyoruz. Buna ihtiyacımız var. Rahatsızlık hissetmeliyiz.

İnandığım şeyleri, özellikle de eşitlik ve ırk konusunu her zaman yüksek sesle dile getirmişimdir. Ama bu, son birkaç ayda yepyeni bir seviyeye çıktı. Bunun bir nedeninin karantina olduğunu düşünüyorum. Hepimizin içinde biriken bir hiddet ve öfke var. Bunu atamıyoruz ama bir yere yansıtmamız gerekiyor.

Son olarak, her gün bağlantı kurduğunuz milyonlarca kişiye ek olarak, birbirinize nasıl destek ve güç veriyorsunuz?

Tom: Yaptığım her şeyi hemen ona gösteriyorum. Onun fikirlerine çok değer veriyorum. Bu beni de geliştiriyor. Çünkü bir eser ürettiğinde birine göstermek istersin, değil mi? Onu sadece senin görmen, dinlemen yetmez.

Deba: İkimiz birbirimizden çok farklıyız. Alanlarımız ayrı. Benim iyi bir şey yaptığımı görünce o da daha iyisini yapmaya motive oluyor. Onun yeni bir iş aldığını ya da bir şey yaptığını görünce, "Tebrikler. Bu harika." diyorum. Sonra da kendimi nasıl geçebileceğimi düşünüyorum. Çünkü onun bana ilham verdiğini hissediyorum. Tom benim ilham kaynağım. Bu çok güzel.

Tom: Bunu söylemen harika.