Bir zamanlar, duygularını dolu dolu yaşayan küçük bir kız vardı. Lucia, sokak sanatı ve punk rock müzik ile bilinen Batı Berlin'in hareketli Kreuzberg mahallesinde büyüdü. Parlak grafitileri, kalabalık marketleri ve sesli festivalleriyle mahallesi ona her gün heyecan ve mutluluk veriyordu.

Sonra Lucia 5 yaşındayken anne babası ayrıldı. Öfke, üzüntü ve kafa karışıklığı gibi ona ağır gelen, olumsuz duygular hissetmeye başladı. Bazen tüm bu duyguları aynı anda deneyimliyordu.

Lucia şanslıydı. Çünkü 11 yaşında dans ile tanıştı. Arkadaşlarıyla stüdyoda vakit geçirirken yaşadığı olumlu ve olumsuz tüm duyguları zıplama, dönme ve adım hareketlerine dönüştürebileceğini keşfetti. Hareketleri dilediği gibi şekillendirebildiği için özellikle hip hop dansı seviyordu. Dans pistinde duyguları ona zayıflık değil, kuvvet getiriyordu.

"Dans kendi yolumu bulmama yardımcı oldu. Umarım kız çocukların kendilerine inanmalarına, daha kuvvetli ve öz güvenli olmalarına yardımcı olabilirim."

Lucia'nın krump'ı keşfetmesi çok uzun sürmedi. Sokak dansının yoğun ve ifade gücü yüksek bir türü olan bu dans; ayak vurma, yumruk, kol sallama ve çokça göğüs hareketinden oluşuyordu. İnsanlar duygularını içe atma eğiliminde olur. Lucia ise krump ile bu duygularını dışa vuruyordu. Lucia, "Dans duygularımı ifade etmeme ve onlarla başa çıkmama yardımcı oldu." diyor.

Lucia, üniversiteden sonra diğer kız çocukların dans ile kendi kuvvetlerini keşfetmesine yardımcı olmak istedi. Yerel dans stüdyolarında çalışmaya ve kısa sürede kendi eğitimlerini vermeye başladı. Şu anda 9-12 yaşındaki kız çocuklar ile tam zamanlı krump eğitmeni olarak çalışıyor ve onlara duygularıyla dans etmeyi öğretiyor. Lucia, öğrencilerine şöyle diyor: "Hareket kalpten gelir. Gerçek duygular, dans hareketlerini özgün ve güzel kılar."