Evelynn Escobar-Thomas'ın doğa yürüyüşleri, alışık olduklarından çok farklı. Hike Clerb'ün kurucusu olan Eve, doğa sporlarının kadınlar ve beyaz olmayan kişiler için erişilebilir ve kapsayıcı olmasına çalışıyor. Kısacası, hem LA'de hem de diğer yerlerde insanlara huzur getiriyor. Dolayısıyla bu ilkbahar sezonunda ACG için ondan daha iyi bir iş ortağı olamazdı. Eve'in Kaliforniya Lone Pine'a yaptığı geziyi, orada neyi keşfettiğini oku ve kendi huzurunu, kendi yönteminle aramaktan korkma.

Çılgınca geçen 2020'de, aradığım huzuru Los Angeles'a dört saatlik mesafedeki Lone Pine adlı küçük bir kasabada buldum. Lone Pine Paiute Shoshone kabilesinin evi olan Kaliforniya Lone Pine, Sierra Dağları'nın eteğinde, devasa granit kayalar arasına dağılmış kamp alanıyla (Alabama Hills!) tanınıyor. Burası gerçekten de başka bir gezegene benziyor. Doğa tutkunları arasında popüler olan bu bölgedeki tüm kamp alanları birbirinden güzel.

Ailemle birlikte ekipmanlarımızı arabamıza doldurduk, yola çıktık ve kendimize bu devasa oyun alanında, diğer insanlardan uzakta bir nokta bulduk. Alabama Hills'in güzel tarafı şu: Popüler bir yer olmasına rağmen diğer kampçılardan izole şekilde konaklayabiliyorsun. Burada yapayalnız olmadığının tek işaretleri, hava karardıktan sonra uzaktan görünen kamp ateşleri ve arada sırada geçen arabaların sesleri oluyor.

Beyaz olmayan kadınları doğayla buluşturmayı amaçlayan kesişimsel kadın doğa yürüyüşü grubu Hike Clerb'ün kurucusu olarak kamp kurmanın benim için kolay olduğunu düşünüyorsan yanılıyorsun. Bugüne kadar hem lüks çadırlarda hem de ilkel, ıssız kamp alanlarında kamyonetten bozma karavanlarda kamp yapmış olsam da, kendi kendime toprağı kazıp çadır kurma fikri beni hep huzursuz etmiştir. Ama bu gezide her şey değişti.

İster birinci ister bir milyonuncu çadırını kuruyor ol, çadır kurmak hiç de zor bir iş değil. Hatta göründüğünden çok daha kolay! Bu gezide ilk kez kendi kamp alanımı tepeden tırnağa ben hazırladım. Bu iki açıdan önemli: Birincisi, anlattığım her şey doğru; ikincisi, bu yazıyı okumayı bitirdiğinde bir arkadaşını ve ihtiyacın olan ekipmanları kapıp kendi macerana çıkma gücünü kendinde bulmanı ve bunu yapabileceğine inanmanı istiyorum. Küçükken kamp yapmamış (ben yapmadım) veya bugüne kadar hiç çadır kurmamış (ben kurmamıştım) olsan bile bunu yapabilirsin. Bana inan! Bazen bir şeyi yapmanın önündeki en büyük engel, onu yapacak öz güvene sahip olmamaktır. Kamp ekipmanlarını arkadaşından ödünç almaktan veya kiralamaktan korkma.

Gece için hazırlandıktan sonra kamp ateşi başında ısındık, müzik dinledik, yıldızları izledik, yemek pişirdik, tatlı hazırladık ve dağların arasında, yıldızların altında kendimizi evimizde hissetmenin mutluluğunu yaşadık.

Ertesi gün Death Valley Milli Parkı'na gittik. Kuzey Amerika'nın en alçak noktasının bulunduğu bu park, aynı zamanda kıta ABD'sindeki en büyük milli park. Artists Palette'i, Sand Dunes'u ziyaret ettik ve yol boyunca manzaranın tadını çıkardık. Boyanmış gibi güzel renkli dağlar ve görüp görebileceğin en büyük kum havuzunu gördük. Gezimizin sonunda, doğan dolunayı izlemek için havzada mola verdik.

Son günümüzü Whitney Dağı manzaraları eşliğinde, bölgede yürüyerek geçirdik. Burada pek çok yürüyüş yolu ve keşfedilmeyi bekleyen alan var. Movie Road'da yürüyüp en popüler filmlerden bazılarının çekildiği noktaları görebilirsin, kaya tırmanışı yapabilirsin veya doğal kemer oluşumlarını görebilirsin. Sınırsız seçenek var. Kemer oluşumlarını, mağaraları gezip çevredeki oluşumların zirvelerine yürüdükten sonra eşyalarımızı topladık ve LA'e geri döndük. Pazar akşamı saat 19'da, dinlenmiş ve huzurlu şekilde şehre vardık.