ตัวแทนความเฟียร์ซคนใหม่

ชื่นชอบในกีฬาบาสเก็ตบอลเป็นครั้งแรกเมื่อไหร่ และทำไมถึงเลือกเล่นกีฬาประเภทนี้

A’JA: ฉันเพิ่งมาทำได้ดีตอนโตค่ะ ฉันเริ่มเล่นตอนประมาณ 13 ปี แถมเล่นได้ห่วยแตก เป็นตัวสำรองทุกเกม หลังจากนั้นทุกอย่างก็ลงล็อคตอนอายุประมาณ 15 ปี พ่อฉันซื้อแป้นบาสให้เป็นแป้นแรก ตั้งไว้นอกบ้าน จากนั้นฉันก็เริ่มหลงรักทีมที่เล่น ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้น และก็ชื่นชอบชัยชนะค่ะ ฉันมักจะเล่นบาสจนดึกดื่น เปิดไฟหน้ารถของแม่ไปด้วย ซึ่งทำให้แบตหมดไปหลายครั้ง แม่ไม่ค่อยแฮปปี้หรอกค่ะ แต่ฉันก็เล่นต่อไปอยู่ดี

เคยคิดไหมว่าการเป็นนักกีฬาจะทำให้คุณเป็นผู้ที่ทรงอิทธิพลถึงขนาดนี้ และเป้าหมายในการออกมาเป็นกระบอกเสียงของคุณคืออะไร

A’JA: ฉันประหลาดใจมากที่ตัวฉันเองเพิ่งจะได้เห็นว่าผู้หญิงจาก WNBA มีอิทธิพลในเมื่อปีที่ผ่านมานี่เองค่ะ ผู้คนต่างนั่งไม่ติดเก้าอี้ รอว่าเราจะพูดหรือทำอะไรบ้าง ซึ่งเป็นสิ่งที่ทรงพลังมากค่ะ เป้าหมายของฉันคือการทำให้ชีวิตของเด็กหญิงผิวสีทุกคนสดใสขึ้น และสร้างกำลังใจให้พวกเขาได้ฝันไกลค่ะ ฉันรู้สึกว่าการเล่นบาสเก็ตบอลระดับมืออาชีพก็ทำให้ฉันรู้สึกมั่นใจในการเป็นตัวของตัวเองทั้งตอนที่อยู่ในคอร์ทและนอกคอร์ทเหมือนกันค่ะ ถ้าฉันไม่ได้เล่นบาสเก็ตบอล ก็คิดว่าคงไม่ได้พบกับตัวตนของฉัน คงจะหมดไฟ และไม่ได้กลายเป็นตัวของตัวเองจริงๆ ค่ะ บาสเก็ตบอลช่วยเปิดโอกาสให้ฉัน จากนั้นก็เพิ่มความแพรวพราวด้วยตัวเองค่ะ

คุณรู้สึกอย่างไรกับการได้รับตำแหน่งผู้นำเมื่อผู้คนมองผู้หญิงเป็นแบบอย่าง

A’JA: ผู้หญิงเป็นแนวหน้าของการเคลื่อนไหวมาตลอดค่ะ ท้ายที่สุดแล้ว ฉันไม่สนว่าคนอื่นจะคิดอย่างไร เพราะฉันจะยืนหยัดในสิ่งที่เชื่อ ตั้งแต่เด็ก แม่มักพูดเสมอว่า “อย่าเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อใคร” เมื่อคุณมีแพลตฟอร์มเหมือนกับที่มีอยู่นี้ คุณจะสร้างกำลังใจให้หลายๆ คนได้ค่ะ ซึ่งเป็นความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมมาก พอคุณได้ยืนหยัดในสิ่งที่เชื่อแล้ว ก็จะไม่มีใครมาล้มคุณได้

มีสิ่งใดที่อยากแนะนำให้กับคนรุ่นใหม่เกี่ยวกับการเป็นตัวของตัวเองบ้าง

A’JA: คุณไม่จำเป็นต้องเป็นรองประธานาธิบดี นักกีฬาอาชีพ หรือเป็นหมอ เป็นแค่ตัวของตัวเองนี่แหละค่ะ และตราบใดที่คุณเป็นตัวของตัวเอง คุณจะมีพลังในการดำเนินชีวิตค่ะ โลกทั้งใบจะเป็นของคุณถ้าคุณเป็นตัวของตัวเองโดยไม่รู้สึกว่ามีอะไรเสียหาย คนในเจเนอเรชันถัดไปทั้งกล้า แกร่ง แข็งแรง และเป็นตัวของตัวเองอย่างมากค่ะ ทำตามเป้าหมายให้สำเร็จและรับช่วงต่อไปได้เลย ความกล้าและความมั่นใจของฉันเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่เด็กหญิงผิวดำต้องการเป็น A’ja Wilson คนถัดไป หรือมองฉันเป็นแบบอย่างค่ะ

ในเมื่อตอนนี้คุณส่งเสียงได้ดังมากขึ้น สิ่งนี้ส่งผลต่อการเป็นผู้เล่นแบบที่คุณเป็นในวันนี้อย่างไรบ้าง

A’JA: บาสเก็ตบอลเป็นเวทีของฉันค่ะ ไม่มีใครทำในสิ่งที่ฉันทำได้เมื่อฉันลงไปอยู่บนคอร์ท ฉันชอบมากค่ะ ฉันได้กะเทาะเปลือกตัวเอง ได้สยายปีก และรู้สึกเหมือนกำลังโบยบินอยู่ค่ะ ฉันลงเล่นเพื่อให้เราได้ความเคารพอย่างที่สมควรจะได้ค่ะ เมื่ออยู่บนคอร์ท ฉันไม่ยอมใคร และมั่นใจมากว่าเมื่ออยู่นอกคอร์ท ฉันก็จะไม่ยอมใครเหมือนกัน

การที่คุณได้สร้างตำนานไว้มีความสำคัญอย่างไรต่อการกรุยทางให้เหล่านักกีฬาที่เดินตามรอยคุณบ้าง

A’JA: ฉันไม่เคยคิดเลยว่าพออายุ 24 แล้วจะได้พูดเกี่ยวกับการสร้างตำนานไว้ให้คนรุ่นหลัง พูดตามตรงคือฉันยังมีปัญหากับการพยายามทำความเข้าใจว่าเด็กหญิงอยากเป็นแบบฉันอยู่เลยค่ะ ฉันไม่ได้สร้างตำนานเพื่อตัวฉันเอง แต่เพื่อคนที่เดินตามรอยฉันค่ะ ฉันมาเพื่อพูดในสิ่งที่ฉันเชื่อ ฉันทำให้ทุกคนพอใจไม่ได้หรอกค่ะ ถึงทำได้ มันก็ไม่ใช่ตัวฉันเลย ฉันไม่ใช่เด็กหญิงผิวดำที่ไม่สำคัญ แต่ฉันเป็นผู้หญิงผิวดำและรักในทุกสิ่งที่ฉันเป็นค่ะ และจะไม่ขอโทษที่เป็นแบบนั้นด้วย นี่คือเวทีที่ฉันจะได้มีโอกาสช่วยเหลือเด็กหญิงผิวดำรุ่นถัดไป ปัญหาของพวกเธอจะได้ไม่ถูกซุกไว้ใต้พรมค่ะ