Gdy Yasmina po raz pierwszy stała przed grupą młodych sportowczyń, miała sucho w ustach, a jej serca biło szybciej niż zwykle. Członkinie nowego zespołu siedziały w kółku dookoła niej i wpatrywały się w jej twarz. „Nie mogę być trenerką piłkarską” – pomyślała Yasmina. „Nie wiem, jak to się robi”!

Yasmina dorastała, biegając, skacząc i ścigając się ze swoimi kuzynami. Miała ogromną wiedzę o sporcie, który kochała, dlaczego więc trenowanie innych wydawało się jej tak przerażające? Yasmina zdała sobie sprawę, że na przeszkodzie stoi jej nieśmiałość. Była zdeterminowana, aby nie dać się tremie – wiedziała, że ma w sobie potencjał na świetną trenerkę. Zwróciła się więc do bardziej doświadczonych trenerek, aby posłuchać ich rad. Co tydzień pojawiała się na treningu z uśmiechem na twarzy, gotowa pokazywać swoim podopiecznym, jak podawać, dryblować i strzelać gole.

„Wykorzystaj swoje doświadczenia jako okazje do rozwoju”.

Gdy jej zespół wygrał pierwszy mecz, Yasmina wbiegła na boisko, aby wyściskać swoje dziewczęta. „To najlepsze uczucie na świecie” – myślała podczas świętowania. Zdała sobie wtedy sprawę, że pewność siebie wzrosła nie tylko u niej – ale także w zespole.

Prowadzenie treningów piłki nożnej sprawiało Yasminie taką przyjemność, że postanowiła wykorzystać więcej okazji do trenowania młodych sportowczyń. Kick boxing – pełen dynamicznych ruchów, jak kopnięcia proste czy boczne – sprawił, że poczuła się silna. Chciała przekazać ten dar innym dziewczętom, więc zaczęła prowadzić zajęcia także kick boxingu.

Pomaganie innym w wykorzystywaniu swojego potencjału jest teraz supermocą Yasminy. Marzy o tym, aby zostać pielęgniarką, aby pomagać jeszcze większej liczbie osób – zawsze będzie jednak prowadziła zajęcia sportowe. To jej sposób na inspirowanie dziewcząt do tego, aby były nieustraszone – nawet gdy wyzwanie wydaje się niemożliwe do podjęcia.