Dla tych dwóch przedsiębiorczyń z Brooklynu każde zwycięstwo zaczyna się od pracy zespołowej

Elle Clay wiedziała, że zarówno Playground Coffee Shop w Bedford-Stuyvesant na Brooklynie, jak i jej właścicielka, Zenat Begum, są wyjątkowe, w chwili gdy po raz pierwszy weszła do kawiarni.

„Jestem kawową snobką, więc chodziłam po okolicy i odwiedzałam różne kawiarnie” – wspomina Elle. Jednak celem tamtej wizyty nie był tylko napój ze świeżo mielonych ziaren. Znała Zenat z Instagrama, a jej działalność była dla niej inspiracją. „Weszłam do kawiarni i zapytałam, czy mogę się z nią spotkać. Popatrzyłam dookoła i od razu poczułam, że to miejsce inne niż wszystkie”.

Elle ma całkowitą rację. Należąca do Zenat Playground Coffee Shop nie jest jak inne kawiarnie. Od momentu otwarcia w 2016 roku jest to prawdziwe centrum społeczności. Poza serwowaniem pysznej kawy, co chętnie potwierdza Elle, kawiarnia organizuje też wieczorki poetyckie, warsztaty, audycje radiowe i wymianę książek (ludzie z sąsiedztwa mogą je tam zostawiać i lub pożyczyć). W zeszłym roku kawiarnia uczestniczyła też w inicjatywie społecznej związanej z jedzeniem, która objęła zasięgiem cały Nowy Jork – mieszkańcy kupowali posiłki, a potrzebujące osoby mogły je spożywać.

Zenat nauczyła się prowadzenia małego biznesu od swojego ojca, który przez 20 lat miał sklep z narzędziami w tym samym miejscu. Ella wie również, na czym polega tworzenie projektu od podstaw. Jest założycielką Wild Child NYC, firmy multimedialnej specjalizującej się w produkcjach poświęconych osobom ze zmarginalizowanych grup społecznych. Ma też swój podcast i jest współautorką wielu innych projektów audiowizualnych.

Wspólna miłość Elle i Zenat do ich brooklyńskiej okolicy oraz aktywizmu, a także pasja do swoich małych firm, sprawiły, że kobiety blisko współpracują podczas różnorodnych wydarzeń organizowanych w kawiarni. Tutaj opowiadają o tym, jak każda z nich zbudowała zgrany zespół, który wspiera swoją społeczność, oraz o roli, jaką odgrywa w ich pracy ich kolejna wspólna pasja – koszykówka.


Elle: Zenat, od kiedy cię znam, zawsze ważna była dla ciebie Twoja okolica. Robisz wiele dla swojej społeczności. Gdy zaczęła się pandemia, kawiarnia się nie poddała, tylko zajęła się wspieraniem społeczności i protestujących osób oraz zapewnianiem jedzenia potrzebującym. Zawsze byłaś zaangażowana w działania na rzecz wspólnoty, ale jak w tym przypadku wyglądało łączenie tego, co dzieje się w kawiarni, z tym, co dzieje się poza nią?

Zenat: Stara znajoma ze szkoły średniej przyszła do mnie z pomysłem stworzenia lodówki społecznej. Producenci żywności mają w ostatnich miesiącach nadwyżki, więc przekazują ją do banków żywności. Ogłosiłam się w kilku miejscach i zanim się zorientowałam, wszystko działało. Następnie zaczęłam spotykać się z regularnymi bywalcami kawiarni oraz ludźmi z okolicy, którzy każdego dnia korzystali z lodówki. Były oto osoby pracujące w usługach, również w usługach niezbędnych i podstawowych, budowlańcy czy opiekunowie, którzy nie mogli przestać pracować ze względu na kwestie finansowe. Gdy z Tobą rozmawiam, zerkam na lodówkę. W ciągu ostatniej godziny zatrzymało się przy niej prawie dziesięć osób, aby coś zabrać lub zostawić. Projekt naprawdę okazał się strzałem w dziesiątkę. Było kilka problemów, ale to normalne. Trzeba sobie z nimi radzić, ponieważ głównym celem było karmienie ludzi w okresie, w którym desperacko potrzebowali pomocy.

Elle: Jak radzisz sobie z rozwiązywaniem problemów i zarządzaniem zespołem, gdy spotykasz na swojej drodze trudności?

Zenat: Był taki moment, gdy zdałam sobie sprawę, że poświęcam cały swój czas kwestii lodówek społecznych i że zapominam o kawiarni. Skoro chcę, aby pracujące w niej osoby mnie rozumiały i były w stanie się ze mną komunikować, również muszą się zaangażować. Każdy stanął jednak na wysokości zadania ze świadomością, że potknięcia są częścią każdej działalności. Trudności pomogły nam zachować skromność.

Często ludzie, którzy nas inspirują, to osoby z naszego otoczenia. W jaki sposób decydujesz, które osoby lub których przyjaciół zaangażować w realizację swojej wizji?

Elle: Wiele zależy od przeczucia. Chodzi o energię, którą dzielisz z daną osobą. Jeśli chodzi o nas dwie, idealnie do siebie pasujemy, ponieważ nasze znaki zodiaku należą do żywiołu ziemi. Jestem Koziorożcem, a ty Panną.

Zenat: Zejdźmy na ziemię.

Elle: Wiemy, na czym polega praca w duecie… Chodzi też o osoby, które są dla mnie inspiracją. Ważne jest, aby umieć dostrzec potencjał w tym, co tworzymy razem, a także wspólną energię i to, na jakich falach nadają. Czy są otwarte, zaangażowane, pełne entuzjazmu.

Zenat: Bycie liderką, a także bycie częścią zespołu polega na znajomości mocnych i słabych stron ludzi oraz na umiejętności wyeksponowania tego, w czym są dobrzy, a także zainteresowania ich rzeczami, które nie należą do ich ulubionych lub na których w ogóle się nie znają.

Elle, gdy współpracujesz z innymi osobami, w jaki sposób dobierasz zespół?

Elle: Uczę się przy każdym kolejnym projekcie. Na tym to polega. Życie jest jak koszykówka. Byłam zawodniczką i trenerką, producentką i asystentką, więc wiem, że trzeba jasno komunikować się z ludźmi, aby mieć pewność, że wszyscy wiedzą, o co chodzi. Najważniejszy jest zespół. Jeśli chcę wygrać, a widzę, że inna osoba nie pracuje tak ciężko, jak wiem, że może, potrzebna jest rozmowa. Musimy na nowo określić obowiązki.

Zenat: Jakie są twoje mocne i słabe strony, jeśli chodzi o zarządzanie zespołem? Jak nauczyłaś się radzić sobie ze słabościami?

Elle: Wydaje mi się, że jedną z moich mocnych stron jako producentki jest zaufanie do własnej wizji. Nie mogę wymagać od zespołu, aby ją realizował, jeśli sama w nią nie wierzę. Moimi słabościami są natomiast rozgraniczanie pomiędzy osobami, z którymi się przyjaźnię, a tymi, z którymi współpracuję, oraz to, że nie traktuję różnych rzeczy osobiście. Jestem wrażliwa, więc często odbieram krytykę jako odrzucenie, a nawet złośliwość. Zbudowanie zaufania i nabycie świadomości, że dana osoba wypowiada swoją opinię, aby mi pomóc, nie było dla mnie łatwe; musiałam się do tego przyzwyczaić.

Zenat: Myślę, że dobrym wyznacznikiem Twojego charakteru jest to, że potrafisz pracować z osobami, które są od ciebie całkowicie różne, a mimo to udaje wam się stworzyć coś niesamowitego. Mam na myśli osoby opowiadające historie, które spotykasz na swojej drodze, i to, że jesteś w stanie perfekcyjnie przekazać ich opowieść dzięki własnej perspektywie.

Elle: Chemia w zespole to coś nie do przecenienia. Każdy ma swoją określoną rolę do odegrania, ale jednocześnie nikt nie waha się, gdy przychodzi moment, aby pokazać, na co go stać. Tak właśnie zdobywa się mistrzostwo!

Zenat: Dokładnie. Wydaje mi się, że ważne jest również to, aby zrozumieć, że zwycięstwa mają wiele postaci. Nie zawsze jest to wydarzenie, które poszło świetnie. Równie dobrze może być to dzień, gdy ktoś wystawia nam ocenę o treści: „W Playground mają najlepszą kawę”. To bardzo motywujące, nie uważasz?

Elle: To prawda. Chodzi o zaangażowanie, zrozumienie wizji i zgodę co do tego, że wszyscy staracie się ją realizować.

Zenat: Jeszcze zanim przedstawisz swoją wizję, musisz ją w sobie kultywować. Wszystko musi być na swoim miejscu, aby można było o nią dbać. Przypomina to trochę uprawianie ziemi. Jesteśmy ludźmi, więc potrzebujemy czułości i troski. Jeśli będziemy nieufni wobec otaczających nas osób, nie uda nam się pracować wydajnie. I nikt nie będzie miał z tego żadnej przyjemności.

Elle: Musisz zadbać o siebie, jeśli naprawdę chcesz dbać o innych.

Zenat: W jaki sposób znajdujesz czas dla siebie przed pójściem do pracy?

Elle: Nadal nad tym pracuję. Niektóre osoby miały ostatnio mnóstwo czasu, aby poznać siebie na innym poziomie, ponieważ musiały radzić sobie z przytłaczającymi emocjami związanymi z tym, co dzieje się na świecie. Wcześniej myślenie o tym, jak zadbać o samą siebie, nie było dla mnie priorytetem. Regeneracja, odpoczynek, dbanie o równowagę? W ciągu ostatnich kilku miesięcy trochę zwolniłam, jednak ostatnio po prostu zastanawiam się, jak wkomponować w codzienność te pozytywne elementy: dbanie o samą siebie, chodzenie na spacery, ćwiczenia czy medytację.

Zenat: Na pewno grasz w koszykówkę.

Elle: Teraz jestem tutaj. Tam nie są jeszcze na mnie gotowe.

Zenat: Nie widziałam Cię na boiskach.

Elle: Nie chwalę się na Instagramie, ponieważ trochę zardzewiałam, ale wróciłam do gry.