Zapytaj trenera: jak utrzymać motywację do treningów w domu?

Trenerko,

jestem w przedostatniej klasie liceum, a na pozycji rozgrywającego gram od pierwszej klasy. Zawsze byłem zawodnikiem, który czerpie energię od reszty zespołu – podczas meczów, treningów zespołowych, a nawet indywidualnych. Jako że w tym roku nie mieliśmy możliwości ćwiczyć wspólnie, moja motywacja spadła. Grywałem jeden na jeden z moim bratem, ale w zeszłym roku wyjechał na studia, więc nie mam już tej możliwości. Poza rzucaniem do kosza na podjeździe nie mam prawie żadnego kontaktu z piłką. Nie mam nawet ochoty na bieganie lub ćwiczenia z hantlami, a te czynności mogę przecież wykonywać samodzielnie. Jestem naprawdę sfrustrowany i zaczynam się martwić, że moje umiejętności się pogarszają. Jak odzyskać motywację?

– Tęskniący za wspólnym uprawianiem sportu
17-letni koszykarz

Wiesz co, koszykarzu? Nie jesteś sam. Na ostatnim roku studiów także miałam kłopoty ze znalezieniem motywacji.

Miałam mnóstwo kontuzji. Miałam też dość wstawania codziennie o 6 rano, aby iść pobiegać. Straciłam poczucie celu. A jako że WNBA dopiero raczkowała, nie myślałam o profesjonalnej grze. Byłam jednak kapitanką zespołu i wiedziałam, że chcę zakończyć studencką koszykarską karierę w odpowiedni sposób. Musiałam być przykładem dla pozostałych zawodniczek i skończyć, co zaczęłam.

Nie miej więc wyrzutów sumienia z powodu braku motywacji. To dotyczy WSZYSTKICH sportowców.

Gdy miałam te wątpliwości, musiałam zrobić krok do tyłu i zadać sobie pytanie, dlaczego w ogóle gram. Gdy byłam małym dzieckiem, robiłam to dla przyjemności. W college’u gra nie zawsze była już dla mnie przyjemnością. Dlaczego więc nie odpuściłam? Po wielu rozmyślaniach doszłam do wniosku, że koszykówka to mój sposób na odwdzięczenie się rodzicom. To oni zobaczyli we mnie potencjał, dzięki nim mogłam się rozwijać. Chciałam okazać im wdzięczność i robiłam to, dając z siebie wszystko każdego dnia.

To właśnie mój cel – ta świadomość pomogła mi stawić czoła każdemu wyzwaniu, z którym mierzyłam jako zawodniczka, a teraz pomaga mi w pracy trenerki.

Oboje wiemy, że uprawianie koszykówki wymaga wiele pracy. Właśnie dlatego to cel, który sobie wyznaczasz, musi Cię budzić i wkładać Ci piłkę w ręce wtedy, gdy nie ma koło Ciebie kolegów z drużyny ani trenerów. A jeśli naprawdę chcesz, aby Twój cel pomógł Ci w dłuższej perspektywie, musi być większy niż Ty i wykraczać poza sport. Jeśli grasz tylko dla mistrzostwa, co stanie się, gdy już je zdobędziesz?

Niektóre z zawodniczek mówiły mi: „Gram dla wujka, który zaraził mnie pasją do koszykówki, zanim umarł” lub „Robię to, ponieważ stypendium koszykarskie to dla mnie jedyny sposób na dostanie się do college’u”. Twój cel może być związany z inną osobą i mieć naprawdę osobisty charakter.

Aby określić swój cel, spróbuj spisywać swoje myśli w dzienniku. Jego odkrycie może zająć Ci kilka dni, ale musisz to zrobić – nie chodzi tylko o przetrwanie pandemii, ale o zbudowanie swojej wytrwałości jako sportowiec. Niezależnie od wszystkiego, zawsze będą zdarzały się trudne chwile.

Gdy już wiesz, co jest Twoim celem, postaraj się stworzyć plan, który pomoże Ci go osiągnąć i trzymaj się go. Ja przygotowuję sobie plan na nadchodzący tydzień w każdy weekend. Moja metoda to rozbijanie większych zadań na mniejsze i szczegółowe ich doprecyzowywanie. Nie piszę tylko „poćwicz przez godzinę”, wypisuję wszystkie ćwiczenia, liczbę serii, powtórzeń i przerw. Gdy mam już opracowany każdy krok, łatwiej jest mi się zaangażować.

Oczywiście taki plan nie zastąpi Ci gry z innymi osobami ani rozmowy z trenerem. Jest jednak wiele rzeczy, które możesz zrobić, aby częściowo odbudować tamto wsparcie.

Gdy byłam w narzeczeństwie z moim obecnym mężem, Dariusem, trenowaliśmy zespoły w innych stanach, ale zawsze znajdowaliśmy czas na rozmowę wideo i codziennie pisaliśmy do siebie wiadomości. Dlaczego opowiadam Ci o moim mężu? Ponieważ teraz powinieneś utrzymywać kontakt z całą swoją koszykarską rodziną i dbać o te więzi w ten sam sposób.

Możesz udostępnić swój plan treningowym innym zawodnikom i zachęcić ich do zrobienia tego samego. Możecie także trenować wspólnie na Zoomie. Opowiedz im też, jaki miałeś ostatnio czas w biegu na półtora kilometra i ile razy udało Ci się trafić do kosza podczas treningu rzutów. Aby zacieśnić więzi, możecie stworzyć grupowy chat, zespołowe hasło lub wspólną playlistę, aby słuchać tych samych utworów podczas ćwiczeń.

Ostatnia rada może wydawać się zaskakująca, ale pamiętaj, że cieszenie się życiem poza koszykówką to również sposób na dbanie o formę. Wykorzystaj ten czas, aby się zregenerować, zrelaksuj się, spędź trochę czasu z rodziną, przeczytaj książkę lub znajdź sobie nowe hobby. Tyle rzeczy zostało teraz wywrócone do góry nogami. Jako sportowiec wiesz jednak, jak stawić czoła temu wyzwaniu. Twoim głównym celem powinno być wychodzenie z każdej sytuacji silniejszym. Jeśli teraz Ci się uda, będziesz w stanie przedefiniować swój stosunek do sportu, a to pomoże Ci w przyszłości.

Trenerka Taylor

Jeśli masz pytania dotyczące tego, jak poprawić swoje nastawienie związane ze sportem lub dbaniem o formę, wyślij wiadomość na adres askthecoach@nike.com.