Myśl globalnie, działaj lokalnie z Billie Eilish

Gdy spotkałam się z Billie Eilish, porozmawiałyśmy o tym, w jaki sposób angażujemy się w działania na rzecz walki z kryzysem klimatycznym. Od energii odnawialnej, przez elektryfikację transportu, po rolnictwo regeneratywne i odbudowę ekosystemów – pod ręką mamy wiele rozwiązań. Z naszej rozmowy wyłoniło się kilka głównych tematów:

1. Każda osoba ma określone i znaczące narzędzia do działania. Naukowcy, artystki, aktywiści, nauczycielki, studenci, dyrektorki, rolnicy, prawniczki, trendsetterzy, projektantki stron internetowych itd. – wszyscy mają swoje role do odegrania.
2. Potrzebujemy zmiany kulturowej, a młode osoby stoją na jej czele. Zabierz głos, żyj i głosuj zgodnie ze swoimi wartościami związanymi z ochroną środowiska oraz staraj się zmieniać status quo w kwestiach sprawiedliwości klimatycznej, zrównoważonej mody i polityki klimatycznej.
3. Świadomość tych kwestii ma kluczowe znaczenie, ale nie wystarcza – potrzebne są działania!

To pytanie, które słyszę najczęściej. Cieszę się, że tak wiele osób je zadaje!

Przez lata odpowiadałam: „Nie wiem, a jakie są twoje mocne strony?”. Bardzo często działania na rzecz ochrony środowiska polegają na robieniu tych samych rzecz (chodzeniu na marsze, głosowaniu, przekazywaniu dotacji, informowaniu innych o tych kwestiach – i jak najbardziej NALEŻY to robić), brakuje im jednak indywidualnego charakteru – każdy ma przecież własne supermoce.

Następnie dodawałam: „Nie chodzi o to, co ty możesz zrobić, ale o to, co możemy zrobić wspólnie”. Znajdź swoją ekipę, swój klimatyczny skład. Nie da się tego zrobić w pojedynkę. Dołącz do grupy lub rozpocznij wolontariat w organizacji – wspólnie jesteśmy silniejsi.

Teraz, po wielu rozmowach ze studentami, którzy chcieli być jak najbardziej przydatni, moją odpowiedzią jest diagram Venna. Znajdź tu część wspólną:

1. W czym jesteś dobry lub dobra?
2. Co należy zrobić?
3. Co daje Ci radość?

Znajdź centrum swojego diagramu Venna i poświęć temu jak najwięcej czasu. Choć jest to najważniejsze zadanie naszych czasów, nie ma powodów, aby podchodzić do tego ze smutkiem – nie możemy zapominać o przyjemności.