Nigdy dość wizjonerstwa
Dział archiwalny Nike
Poznaj zakulisowe historie, zaskakujące momenty i śmiałe decyzje, dzięki którym technologia Air wbrew wszelkim przeciwnościom losu przekroczyła granice kultury – i zainspiruj się nią, tworząc własne wspaniałe projekty.
Technologia Air przyczyniła się do powstania różnych stylów, a sportowców wyniosła na nowe wyżyny. Zdefiniowała na nowo, jak powinien wyglądać but i czym może on być. Jednak prawda jest taka, że droga do sukcesu była wyboista.
Oto kilka cytatów pochodzących od osób, które nie były przekonane o potencjale i szansach powodzenia projektu.
„Nie wiedzieliśmy, co robimy”.
– Bill Peterson
„To nigdy nie zadziała. Poduszki będą pękać”.
– Tinker żartobliwie przytaczający spostrzeżenia różnych osób
Zaczęło się od inżyniera – Franka Rudy'ego. Był to człowiek, który niekoniecznie miał plan, ale wpadł na pomysł stworzenia półprzepuszczalnej membrany, która mogłaby zatrzymać w środku gaz o dużych cząsteczkach. Jednak początkowo wykorzystał on technologię Air do poprawy dopasowania i wsparcia butów narciarskich, a nie do zapewnienia większego komfortu i poprawy wydajności obuwia do biegania. Po zwróceniu się Rudy'ego w stronę biegaczy następne kroki również nie przebiegały tak gładko, jak mógłby się spodziewać ten nieustraszony innowator – podczas jednej z pierwszych prób prototypy eksplodowały.
„Wszyscy uważali, że to zły pomysł”.
– Frank Rudy
Mało brakowało, a do nawiązania współpracy z Nike w ogóle by nie doszło – Rudy złapał przedstawiciela marki dopiero w ostatnich minutach na konwencji obuwniczej. Pierwszy telefon do współzałożyciela firmy, Phila Knighta, wykonał z zaplecza, a aprobatę zyskał kilka tygodni później, po 20 minutach testu w parze butów Cortez z umieszczonym w środku prototypem technologii Air.
Łatwo byłoby powiedzieć, że reszta historii jest znana, ale czekało nas jeszcze wiele zwrotów akcji.
Ręcznie zgrzewane prototypy, które pękały podczas długich testów, a noszący je biegacze wracali, kuśtykając, w niemalże ujemnych temperaturach.
Tajemnica skrywana jak dane wojskowe – co wymusił lokalny gang motocyklistów – na którą nalegał Rudy, dzięki czemu tylko garstka ludzi znała cały proces.
Decyzja o wypuszczeniu pierwszych butów Nike Air Tailwind w srebrnej kolorystyce, która sprawiła, że buty rozpadały się w ciągu kilku tygodni.
Alternatywne innowacje, które nigdy się nie sprawdziły: od konstrukcji Spider, czyli plastikowego plastra miodu, po system Corrugated Air, który przypominał ścianki kartonowego pudełka.
To właśnie te chwalebne porażki sprawiły, że technologia Air stała się możliwa. Oto jeden z wczesnych prototypów modelu Air Max testowany w 1986 roku.
Pierwsze wersje widocznych poduszek Air, stworzone już w 1980 roku, które odkryto, dopiero gdy sprzedawca tworzyw sztucznych odwiedził firmę Nike, aby zapytać o poliuretan, i natknął się na siedzącego w tym samym pomieszczeniu Franka Rudy'ego.
Reakcja niektórych kierowników firmy na wczesne wydanie butów Air Max, które określili mianem „taniego chwytu marketingowego”.
Niezwykłe inspiracje stojące za kluczowymi projektami: od wzorów imitujących żebra i płuca, które stały się podstawą modelu Air Max 95, po motywy inspirowane rowerami górskimi i falami wodnymi, które stały się integralną częścią kultowych butów AM97.
Na początku wiele osób kwestionowało bąbelkowy design modelu Vapormax i buty Air Max 360, w których poduszki gazowe są widoczne z każdej strony (AM360 to zresztą kluczowa innowacja, w której azot zastąpił gaz cieplarniany SF6 do wypełniania podeszwy). Oba modele odniosły ogromny sukces.
Bill Peterson, twórca innowacji Air, wspomina, że członkom zespołu powiedziano, aby nie rozmawiali z ludźmi spoza Nike, „bo dowiedzą się, jacy jesteśmy głupi”. Jednak bez nich nie przetrwałby do dziś sposób myślenia polegający na śmiałym i odważnym podejściu w teorii, a także na uczeniu się i wprowadzaniu zmian na podstawie rzeczywistości. Zobacz powyższy film i dołącz do nas w kultowych miejscach, aby odkryć kolejne etapy podróży Air i dodać kolejny rozdział do historii za pomocą Nike By You.