Pytań nigdy dość

Wszystkie nasze innowacje zaczynają się od dwóch słów: co jeśli?

Co jeśli… badania i prace nad projektami można by prowadzić na miejscu? Co jeśli… mielibyśmy możliwość śledzenia i analizowania wyników sportowców, a następnie wykorzystalibyśmy te informacje w projektach produktów? Co jeśli… zadalibyśmy wszystkie możliwe pytania tylko po to, aby odkryć niemożliwe odpowiedzi?

We wrześniu 1980 roku postanowiliśmy odpowiedzieć na te ważne pytania.

Pierwsze centrum sportowo-badawcze Nike (NSRL) zbudowaliśmy w małym magazynie w Exeter, w stanie New Hampshire, aby mieć miejsce do pracy nad odpowiedziami na te pytania. Mimo że miejsce to było dość niepozorne, zajmowaliśmy się w nim wielkimi ideami. W skład zespołu wchodzili trenerzy i podiatrzy, a także inżynierowie lotniczy i oraz naukowcy zajmujący się biomechaniką. W naszych badaniach skupiliśmy się na wskazówkach od sportowców oraz ich potrzebach. Po otwarciu NSRL staliśmy się pierwszą firmą w branży, która na poważnie zainwestowała w badania empiryczne.

Gdy budowaliśmy centrum sportowo-badawcze, byliśmy tylko firmą zajmującą się sprzętem do biegania. Stworzenie własnego ośrodka badawczego było, co najmniej, ambitnym przedsięwzięciem. Wyposażyliśmy NSRL w najnowocześniejszą technologię. Analizowaliśmy efekty różnych sposobów stawiania kroków. Rozbijaliśmy na części pierwsze wszystkie elementy biegu, sprawdzaliśmy każdą hipotezę i próbowaliśmy najbardziej nietypowych rozwiązań, które można wymyślić.

W przypadku wszystkich tych testów, pytań i analiz kluczowym elementem byli jednak prawdziwi sportowcy, którzy w nich uczestniczyli. Nie byli to zwykli sportowcy – mieliśmy szczęście pracować z prawdziwymi legendami. Przyszła mistrzyni w maratonie, Joan Benoit Samuelson, pomagała Nike, gromadząc dane z własnych testów na bieżni oraz dzieląc się swoją opinią o produktach.

Po ponad 40 latach od utworzenia NSRL nadal zadajemy sobie pytanie „co jeśli?”. Do tego jednak doszły inne pytania: jak, dlaczego, kiedy i z kim. Zawsze pracowaliśmy z naszymi czołowymi sportowcami, ale teraz coraz częściej współpracujemy też ze sportowcami amatorami.

Matthew Nurse, wiceprezes zespołu Explore w centrum sportowo-badawczym Nike, mówi, że prawie 85% osób przewijających się przez nie to sportowcy amatorzy pochodzący z różnych środowisk i mający różne typy ciała. Nasz cel pozostaje jednak bez zmian: chcemy pomagać ludziom w rozwoju, niezależnie od tego, czym on dla nich jest.

Każdego roku zwiększamy możliwości badawcze naszego centrum, dodając do niego najnowsze technologie pozwalające nam rejestrować i analizować wyniki sportowców. Dysponujemy największym na świecie aparatem do przechwytywania ruchu składającym się z 400 kamer, sprzętem do mapowania ciała oraz innymi zaawansowanymi technologicznie instrumentami. Jesienią 2020 roku centrum sportowo-badawcze otrzymało nową nazwę oraz nową siedzibę. Teraz jest to LeBron James Innovation Center znajdujące się w Beaverton, w stanie Oregon.

Dzięki obiektom, takim jak pełnowymiarowe boisko do koszykówki, 200-metrowy tor, boisko treningowe ze sztuczną trawą czy komory odwzorowujące różne warunki klimatyczne, centrum sportowo-badawcze pozwala sportowcom, zarówno profesjonalistom, jak i amatorom, ruszać się w naturalny sposób. To sprawia, że nasi badacze i projektanci mogą przeprowadzać testy, tworzyć prototypy oraz eksperymentować bez żadnych ograniczeń. I właśnie to powoduje, że z taką ekscytacją patrzymy w przyszłość.