Mekdela Maskal odkrywa na nowo siebie i swoją historię pośród wzgórz Kalifornii

Gdy Mekdela Maskal wróciła do Grass Valley w północnej Kalifornii, udało jej się odzyskać równowagę ciała i duszy. Zeszłego lata ta interdyscyplinarna artystka i redaktorka spakowała swoje rzeczy z mieszkania na Brooklynie i przeniosła się w spokojniejsze miejsce.

Przeprowadzka była również powrotem do czasów dzieciństwa. Dwadzieścia lat wcześniej jej ojciec kupił w Grass Valley ziemię znajdującą się u stóp gór Sierra Nevada i wybudował na niej dom – był to hołd dla jego ojczyzny, Etiopii, oraz życia według praw natury. Mekdela razem ze swoim rodzeństwem także wyznają te wartości, które są uniwersalne bez względu na to, do jakiego pokolenia się należy i na jakim kontynencie się mieszka. Podczas weekendów i letnich dni spędzanych z ojcem chodzili po górach, jeździli na nartach, strzelali z łuku, wspinali się na drzewa i spacerowali wzdłuż potoków.

Obecnie Mekdela pracuje w tym spokojnym miejscu jako redaktorka zajmująca się kryzysem klimatycznym. Jej praca jest związana ze środowiskiem, a do tego Mekdela dba również o swoją własną relację z naturą. Ma świadomość tego, jak ważna jest mentalna i fizyczna siła, którą daje jej ziemia, oraz tego, jakie ma wobec niej zobowiązania.

Poprzez poruszające zdjęcia June Ferreiry Canedo de Souzy Mekdela opowiada o ponownym budowaniu bliskości z przyrodą w Grass Valley, tęsknocie za nią, którą czuła, gdy mieszkała w Nowym Jorku, i która sprawiła, że podjęła decyzję o powrocie, oraz o tym, jak wszystko to wzmocniło jej więź z etiopskimi korzeniami.

„Zdecydowanie potrzebowałam wyciszenia. Musiałam uciec od hałasu oraz wiecznego napięcia, które towarzyszyło mi w Nowym Jorku. Możliwość siedzenia w spokoju jest dla mnie naprawdę ważna. Tutaj, w przeciwieństwie do Nowego Jorku, nie czuję z tego powodu wyrzutów sumienia”.

„Pamiętam, że gdy przyjechałam tu po raz pierwszy, miałam wrażenie, że dzień jest bardzo długi. Wydawało się, że trwa dwa dni. O wiele częściej myślę teraz o tym, w jaki sposób żyjemy, spędzamy czas i działamy poza ramami pracy”.

Kilka lat temu Mekdela razem ze swoim ojcem wspinali się w górach Gheralta, odległym paśmie w północnej Etiopii słynącym z wydrążonych w klifach z piaskowca kilkusetletnich kościołów, które wskazują, że jest to święte miejsce. Dziennikarka często wspomina wędrówki po wąskich półkach skalnych gór, gdy przemierza o wiele mniej wymagające tereny w Grass Valley – w obu tych miejscach udało jej się znaleźć spokój.

„Gdy pracuję fizycznie, moje ciało przejmuje nade mną kontrolę. Nie myślę wtedy tyle o tym, co powinnam zrobić. Muszę przypominać sobie, żeby robić mniej. Okazuje się, że moje ciało wie więcej niż mój umysł”.

Ostatni rok na Brooklynie przed przeprowadzką Mekdela poświęciła na dokumentowanie i wspieranie ogrodów osiedlowych w dzielnicy Bedford-Stuyvesant. „Bardzo wiele mi to dało, ale gdy wracałam do domu, żałowałam, że sama nie mogę pracować w ogrodzie”.

Po przeprowadzce na Zachodnie Wybrzeże Mekdela założyła własny ogród warzywny. Uprawa warzyw to dla niej jeden z najszybszych sposobów na zbudowanie więzi z ziemią.

„Uwielbiam patrzeć na latające nade mną jastrzębie. Zwykle są dwa; krążą nade mną, gdy leżę w hamaku. To niezwykły sposób bycia obserwowaną. To, że nie wiem, w jaki sposób widzą mnie inne gatunki, daje mi poczucie wolności. To coś pięknego. Nie mam pojęcia, czym dla nich jestem”.

„Pamiętam, jak raz weszłam na naprawdę dużą sosnę rosnącą przed domem. Wspięłam się tak wysoko, jak tylko mogłam. Pamiętam, że byłam w stanie dostrzec pilota w lecącym nade mną samolocie i naraz zdałam sobie sprawę, że muszę być naprawdę wysoko”.

„Jako dziecko bardzo dużo się bawiłam i czułam się wtedy naprawdę wolna. Właśnie po to tata zorganizował tu tak nasze życie”.

„Mam teraz wiele czasu na refleksje… Nigdy nie czułam się zagubiona. W otoczeniu przyrody nigdy nie miałam też poczucia, że jestem poza swoim ciałem”.

„Dzięki temu miejscu jestem w stanie znajdować w życiu więcej celów poza pracą. Naprawdę czuję, że jestem teraz dokładnie tam, gdzie powinnam być”.