Drużyna Carta Blanca, założona w 1952 roku

Od niemal 70 lat grupa niezwykłych kobiet wkłada kanarkowe koszulki i daje z siebie wszystko na boisku do koszykówki. Są dumne ze swojego miasta, Orizaby, znajdującego się na liście meksykańskich pueblos mágicos, czyli magicznych miast. Znana z malowniczych górskich krajobrazów, hipnotyzującej mgły i tętniącej życiem architektury z budynkami w odcieniach różu i limonki Orizaba to siedziba zespołu Carta Blanca, który sam w sobie jest źródłem magii.

Od momentu założenia drużyny w 1952 roku jej zawodniczki obalają stereotypy na temat kobiet i sportu. Adela Ochoa Garcia, urodzona sportsmenka z krótko ściętymi siwymi włosami, gra w niej od samego początku – ponad 67 lat. Pamięta czasy, kiedy niechętnie patrzono na kobiety noszące spodenki lub jeżdżące na rowerach, nie wspominając już o tych, które chciały poczuć adrenalinę towarzyszącą grze w koszykówkę. Na szczęście korzyści płynące z gry zawsze przeważały nad trudnościami.

Olga Irma Arey Islas, #5: Koszykówka nas jednoczy, każdego dnia jesteśmy bliżej siebie. Nawet jeśli złościmy się na siebie podczas gry, jesteśmy jednym zespołem i wspieramy się nawzajem. Robimy tak od zawsze. Świadomość, że innym osobom na tobie zależy, to wspaniałe uczucie, które ciężko opisać.

Cecilia Garcia Luna, #10: Znamy się od bardzo dawna. Cieszę się, że tu jestem. Jestem dumna z innych zawodniczek, z tego, że nadal jesteśmy aktywne. Mam nadzieję, że nie zmieni się to jeszcze przez wiele lat.

María de los Angeles Bautista Ruiz, #4: Najważniejsza jest wspólnota. Bycie częścią zespołu to wielka przyjemność – i świetna zabawa.

Olga Irma Arey Islas, #5 – „Świerszcz”

Aracely Rodríguez Vivas, #9: Zawsze mówiłyśmy na Olgę „Świerszcz”.

Olga Irma Arey Islas, #5: To dlatego, że wszyscy zawsze powtarzali, że jestem taka szczupła, że zmieściłabym się do pudełka od zapałek.
_____

Aracely Rodríguez Vivas, #9 – „Artystka”

Olga Irma Arey Islas, #5: Aracely dostała pseudonim „Artystka”, ponieważ zawsze, gdy szła pod prysznic, wracała z uczesanymi włosami i makijażem.

Guadalupe Morales Quirazco, #6: Zawsze mówimy: „Idzie Artystka”.

_____

Maria Gisela Limon Ortiz, #4 – „Beep Beep”

Maria Antonia Villegas Garcia, #13:: Mówimy na nią „la beep beep”, ponieważ jest naprawdę szybka.

Guadalupe Morales Quirazco, #6: Uwielbiam wszystkie koleżanki z drużyny. Wspieramy się w każdej sytuacji. Spotykamy się ze sobą, gdy tylko mamy okazję. To wspaniałe momenty.

Olga Irma Arey Islas, #5: Conchita była chora kilka dni temu, Toña miała kontuzję, a ja też nie czułam się najlepiej. Nie spotkałyśmy się twarzą w twarz, ale rozmawiałyśmy na WhatsAppie lub przez telefon – w ten czy inny sposób zawsze się wspieramy i możemy na siebie liczyć.