ACHTER HET DESIGN

De Air Max 95 werd ontwikkeld door Sergio Lozano, die halverwege de jaren negentig werkte voor de ACG categorie van Nike. Oorspronkelijk was de schoen bedoeld voor grotere, krachtige hardlopers die maximale demping nodig hebben. Het design, dat was geïnspireerd op het menselijk lichaam, had een vetersysteem dat leek op een ribbenkast, een op de ruggengraat geïnspireerde buitenzool en bovenwerk met mesh en suède dat leek op spiervezels. Dit gewaagde design vroeg om een gelaagd bovenwerk met synthetische suède, gestikt en voorgevormd om optimale ondersteuning te bieden en uitrekking te voorkomen.

Mesh overlays op de Air Max 95 zorgden voor ventilatie over de hele bovenkant van de voet. Bovendien had de schoen speciale oogjes waarmee je de veters snel kon strikken en alles strak kon aantrekken van onder tot boven. De kleuren van de schoen bleken al even legendarisch te zijn als het design. De Air Max 95, die in eerste instantie werd uitgebracht in grijstinten met knalgele accenten, was volgens Lozano niet de eerste hardloopschoen met neonkleuren. "Het Neon Yellow was niet nieuw. Die kleur paste duidelijk bij ons kleurenpalet. En ook in onze traditie. De kleur hoort echt bij de hardloopgeschiedenis van Nike."

De gekozen kleuren zorgden ook voor een sterk contrast om de belangrijkste designfuncties te benadrukken. "We gebruikten kleur om de technologie en bepaalde functionaliteit van de schoen te benadrukken", vertelde Lozano. Dankzij de baanbrekende zwarte middenzool bleef zand of modder na het lopen ook vrijwel onzichtbaar. De Air Max 95 waarmee het allemaal is begonnen, werd in 1995 geïntroduceerd en doet het nog steeds goed. Dankzij het steeds vernieuwde design zal de schoen nog tot ver na zijn 20e verjaardag blijven bestaan.