Toen Leah Williamson jonger was, was een gesigneerde foto van Kelly Smith een van de dierbaarste bezittingen. 'Dream Big!!!' had Kelly erop geschreven. En dat deed Leah. Ze droomde ervan prof te worden en net zoals Kelly de aanvoerdersband te dragen.

In haar eerste team was Leah het enige meisje. Haar blonde paardenstaart wapperde achter haar aan wanneer zij over het veld sprintte. Ze werd al snel de steraanvaller van het team. Toch was het spelen met de jongens niet gemakkelijk.

"Ik werd elke week vanaf de zijlijn gepest", zegt Leah. Toch denkt ze dat dat seizoen haar sterker heeft gemaakt.

"Ik ben iemand die graag kijkt en luistert. Ik probeer de kracht van anderen te benutten om te zien hoe ik kan bijdragen."

Op haar 18e schoot Leah Engeland met een strafschop naar een plaats in het Europese kampioenschap voor spelers onder de 19. Leah en haar teamgenoten waren superblij. Maar daar kwam snel een einde aan toen de scheidsrechter de goal afkeurde. Dat bleek toch een vergissing te zijn, en om die fout te corrigeren moest Leah de strafschop opnieuw nemen, vijf dagen na de wedstrijd. De druk was enorm.

Op de avond van de strafschop kwam Leah het veld op. De spelers van beide teams vormden een lijn achter haar. De keeper hurkte, klaar om het schot te stoppen. De scheidsrechter legde de bal neer en Leah ging klaarstaan. Ze nam een aanloop en BAM! De bal vloog door de lucht. De keeper sprong ernaar, maar het schot van Leah was te hard. De bal glipte door de vingers van de keeper en belandde in het net. GOAL! Leah juichte en de rest van het team rende op haar af om het samen te vieren.

Een paar jaar later bereikte Leah een ander doel: ze werd aanvoerder, net zoals haar voorbeeld Kelly Smith.