Η μαγεία της γυναικείας αλληλεγγύης: μια παίκτρια ποδοσφαίρου ταράζει τα νερά στην πιο δημιουργική ομάδα του Παρισιού
Αθλητές*
Η Florine Kouessan προσπαθεί να φτιάξει μια ομάδα, τη Witch FC, που αντικατοπτρίζει τον κόσμο στον οποίο ζει.
Στη σειρά "Στιγμιότυπα" μιλάμε με αθλητές της γειτονιάς από όλο τον κόσμο.
Κάθε ομάδα ποδοσφαίρου χρειάζεται ευρηματικούς παίκτες και η ευρηματικότητα αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα της Witch FC. Η παριζιάνικη ομάδα αποτελείται αποκλειστικά από καλλιτέχνιδες και δημιουργούς, άλλες με περισσότερη και άλλες με λιγότερη πείρα στο άθλημα.
Συναντήσαμε τη συγγραφέα και δημιουργό Florine Kouessan, μία από τις κορυφαίες παίκτριες της Witch FC, στην παιδική χαρά Saint-Paul, απέναντι από την ιησουιτική εκκλησία Saint-Paul-Saint-Louis του 17ου αιώνα στην καρδιά του Λε Μαραί στο Παρίσι. Η Florine μιλά σχετικά με την αγάπη της για το άθλημα και μας λέει πώς δημιούργησε τον κύκλο της με μια απρόσμενη ομάδα δημιουργικών γυναικών που έγιναν παίκτριες ποδοσφαίρου.
Πώς ασχολήθηκες με το ποδόσφαιρο;
Οι γονείς μου κατάγονται από το Τόγκο, αλλά εγώ γεννήθηκα στο Παρίσι. Έχω δύο μικρότερους αδερφούς, με τους οποίους έχουμε μικρή διαφορά ηλικίας, γι' αυτό και είμαστε πολύ δεμένη οικογένεια. Μεγαλώνοντας, πάντοτε διασκέδαζα και έκανα δραστηριότητες με τους αδερφούς μου και τα άλλα παιδιά από το κτίριό μας. Όταν είσαι παιδί, το μόνο που χρειάζεσαι είναι μια μπάλα και όλα πηγαίνουν καλά. Δεν υπήρχαν κορίτσια με τα οποία θα μπορούσα να κάνω παρέα, επομένως σίγουρα θα με έβρισκες να παίζω ποδόσφαιρο ή μπάσκετ στο κάτω μέρος της πολυκατοικίας με τους αδερφούς μου και τα άλλα αγόρια που έμεναν στο κτίριό μας.
Πώς εξελίσσεται το ποδόσφαιρο γυναικών στη Γαλλία;
Όταν ήμουν μικρή, το ποδόσφαιρο θεωρούνταν μια δραστηριότητα που προορίζονταν αποκλειστικά για τα αγόρια. Μάλιστα, μερικές φορές τα αδέρφια μου με πείραζαν λέγοντας ότι ήθελαν να παίζουν μόνο με άλλα αγόρια, μόνο και μόνο για να με κάνουν να νιώσω ότι είμαι "στην απ' έξω". Όμως, όσο περνούν τα χρόνια, παρατηρώ ότι οι γυναίκες διεκδικούν τη θέση που τους αξίζει στο άθλημα, –από τα επαγγελματικά επίπεδα, τα οποία προσελκύουν ολοένα και περισσότερο το ενδιαφέρον του κοινού, μέχρι το παγκόσμιο πρωτάθλημα γυναικών που έγινε πέρυσι το καλοκαίρι στη Γαλλία, αλλά και τις γυναίκες που βρίσκονται πιο συχνά στο επίκεντρο των ΜΜΕ. Εκεί που το ποδόσφαιρο γυναικών ήταν υποτιμημένο, πλέον δεν αμφισβητείται καν. Τώρα, φαίνεται πολύ λογικό να προβάλλεται στην τηλεόραση και στα περιοδικά.
Τα τελευταία δύο-τρία χρόνια, έχω δει πράγματα που δεν μπορούσα να φανταστώ στο παρελθόν. Βλέπω διαφημίσεις για το ποδόσφαιρο γυναικών και μου φαίνονται φυσιολογικές. Είμαι πανευτυχής με αυτήν την εξέλιξη, επειδή μου έδωσε το κίνητρο να αναζητήσω μια ομάδα γυναικών για να παίζω σε τακτική βάση. Αν και μου άρεσε πολύ να παίζω, δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα έμπαινα σε ομάδα, όπως έκανα τελικά.
Μίλησέ μας για τη Witch FC.
Η Witch FC είναι μια ομάδα γυναικών που αγαπούν τον αθλητισμό, έχουν πάθος και είναι πρόθυμες να εμπλουτίσουν την ομάδα με τις δικές τους ευαισθησίες. Συναντιόμαστε με αφορμή το ποδόσφαιρο, αλλά η ομάδα είναι σίγουρα ένας τρόπος να δίνουμε δύναμη η μία στην άλλη. Όλες θέλαμε το όνομα της ομάδας να εμπνέει δέος, καθώς οι μάγισσες είναι τα απόλυτα φεμινιστικά σύμβολα. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και καλές μάγισσες. Όμως, όπως οι ομάδες του roller derby, θέλαμε να έχουμε ένα όνομα που να μας εκφράζει όλες και να μην αναφέρεται σε [συγκεκριμένες] τοποθεσίες.
Ποια είναι η συνεισφορά σου στην ομάδα;
Μπορώ να παίξω ως μέσος ή αμυντικός. Μου αρέσει να ιδρώνω και να αυξάνω τους παλμούς της καρδιάς μου. Λατρεύω να παίζω ως αμυντικός box to box και να μπορώ να ανατρέπω τον αγώνα και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Ως μέσος, έχω την ελευθερία να τρέχω σε όλο το γήπεδο, να συμμετέχω ενεργά στον αγώνα ή ακόμα και να τον επηρεάζω αν έχω αρκετή ενέργεια. Οι συμπαίκτριές μου λένε ότι έχω καλά επίπεδα [ενέργειας] και μεγάλη αφοσίωση. Αυτό είναι το μόνο που θέλω από τον αγώνα. Θέλω να τους δώσω να καταλάβουν ότι συμμετέχω πλήρως και περνάω καλά.
"Λατρεύω να παίζω ως αμυντικός box to box και να μπορώ να ανατρέπω τον αγώνα και στις δύο πλευρές του γηπέδου".
Πώς είναι να παίζεις δίπλα σε άτομα της ίδιας νοοτροπίας;
Καθώς ο δεσμός της ομάδας δυναμώνει, βλέπεις ότι η καθεμία από εμάς στηρίζει τις άλλες [τόσο στην επαγγελματική μας ζωή όσο και στο γήπεδο]. Για παράδειγμα, κάποια έγραψε το σενάριο που πάντα ήθελε να γράψει, κάποια ζωγραφίζει περισσότερο, ενώ εγώ ξεκινάω μαθήματα θεάτρου με μια συμπαίκτριά μου. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα παραδείγματα που δείχνουν πώς μπορεί η γυναικεία αλληλεγγύη να βοηθήσει όλες μας να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα. Αποκτάς τεράστια αυτοπεποίθηση όταν οι φίλες σου σε στηρίζουν άνευ όρων.
Κείμενο: Massaër Ndiaye
Φωτογραφίες: Manuel Obadia-Wills
Αναφορά: Οκτώβριος 2020