Στα δίχτυα του Μπρούκλιν: βρίσκοντας την κοινότητα στο γήπεδο του νέτμπολ

Όταν η Maggi Gao μετακόμισε στη Νέα Υόρκη από τη Σαγκάη το 2013 για να σπουδάσει ψυχολογία, ήλπιζε επίσης να γνωρίσει άλλα άτομα που θα μοιράζονταν την αγάπη της για το νέτμπολ. Αν και το άθλημα είναι αρκετά διαδεδομένο εκτός των ΗΠΑ, στις ΗΠΑ είναι αρκετά παραγκωνισμένο. Έτσι, δυσκολευόταν να βρει κάποιον για να παίξουν μαζί, πόσο μάλλον ένα γήπεδο.

Τελικά, η Maggi εντόπισε ένα γήπεδο στο Μπρούκλιν, ένα από τα μοναδικά γήπεδα ειδικά για νέτμπολ σε ολόκληρη την Ανατολική Ακτή, και βρήκε την κοινότητά της στο Lincoln Terrace Park, στο Crown Heights. Σε αυτήν ακριβώς την τοποθεσία, ενώ εκτελεί μια σειρά από ασκήσεις, μας εξηγεί τι σημαίνει για αυτήν αυτό το σπορ.

Φαντάσου ένα γήπεδο μπάσκετ. Ένα γήπεδο νέτμπολ έχει περίπου το ίδιο μέγεθος. Αντί για μπασκέτες, υπάρχουν στύλοι με στεφάνες, χωρίς ταμπλό. Το γήπεδο χωρίζεται σε τρία μέρη και καθένας από τους επτά παίκτες έχει μια θέση και μια περιοχή όπου παίζει. Όπως και στο μπάσκετ, στόχος του παιχνιδιού είναι να βάλεις την μπάλα στο καλάθι του αντιπάλου. Σε αντίθεση με το μπάσκετ, όταν έχεις την μπάλα στα χέρια, δεν μπορείς να κινηθείς. Μπορείς μόνο να κάνεις ένα βήμα και μετά πρέπει να σταματήσεις, να κάνεις pivot και να δώσεις την μπάλα. Απαιτεί πολλή περισσότερη ακρίβεια και ευκινησία από πολλά άλλα σπορ.

Μεγάλωσα στη Σαγκάη και δεν ήμουν καθόλου αθλητικός τύπος. Στα οκτώ μου, γράφτηκα σε ένα βρετανικό σχολείο που μόλις είχε ανοίξει στη γειτονιά και το νέτμπολ αποτελούσε μέρος του προγράμματος σπουδών. Μέχρι τότε, σιχαινόμουν τη γυμναστική, αλλά το νέτμπολ με έκανε να νιώσω λίγο πιο σίγουρη για τις αθλητικές μου δυνατότητες. Ο κόσμος με στήριξε πολύ. Μου είπαν να το δοκιμάσω και να μην ανησυχώ αν δεν κάνω κάτι σωστά. Ήταν η πρώτη φορά που μπορούσα πραγματικά να δοκιμάσω κάτι. Παίζω νέτμπολ πολλά χρόνια. Περίμενε, δεν μπορώ να τα υπολογίσω τώρα... 17 χρόνια.

Όταν καταφέρεις να μπεις, βλέπεις ότι είναι μια πολύ δεμένη κοινότητα. Μέσω του νέτμπολ στη Νέα Υόρκη, γνώρισα τον σύλλογο Caribbean American Netball. Στην αρχή, ήταν επιφυλακτικοί μαζί μου. Έχουν μεγαλώσει μαζί, έχουν παράδοση στο νέτμπολ. Οι γονείς τους μετανάστευσαν από την Καραϊβική και είναι πρώην παίκτες της εθνικής ομάδας νέτμπολ από την Τζαμάικα, το Τρινιδάδ, τη Γρανάδα. Ήταν πολύ ευχάριστη η προσπάθειά μου να τους πείσω να με δεχτούν, αφού είδαν πόσο προσπαθούσα να μάθω και να παίξω καλά το παιχνίδι. Γνωρίζεις τόσους πολλούς ανθρώπους που δεν θα τους είχες γνωρίσει κάτω από άλλες συνθήκες.

Θυμάμαι, όταν ήμουν πιο μικρή, ένιωθα κάπως περίεργα για αυτό, επειδή όλοι μου έλεγαν ότι παίζω ένα γυναικείο σπορ. Νομίζω πως αυτό υπονοούσε εμμέσως για πολλούς ότι αυτό το άθλημα δεν είναι καλό για τα αγόρια. Καθώς μεγάλωνα, όμως, συνειδητοποίησα ότι απαιτεί πολλή περισσότερη ακρίβεια και ευελιξία από πολλά άλλα αθλήματα. Αν έπρεπε να το παρομοιάσω με κάποιο άλλο σπορ, θα διάλεγα το ράγκμπι σέβενς. Απαιτεί την ίδια δύναμη και ταχύτητα. Για την ακρίβεια, υπάρχει μια μεγάλη ανδρική κατηγορία νέτμπολ στην Αυστραλία. Δεν είναι επαγγελματίες, επομένως δεν πληρώνονται για αυτό. Αλλά τώρα πια έχουν τόσο μεγάλη απήχηση, που οι παίκτες μπορούν να σχηματίσουν μια ανδρική ομάδα νέτμπολ και να παίζουν επαγγελματικά. Αυτή είναι η απήχηση που έχει το σπορ. Σε χώρες όπου το νέτμπολ είναι δημοφιλές, θεωρείται το απόλυτο σπορ τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άνδρες.

Ερασιτεχνικά, πιθανώς για άλλα 30 χρόνια. Αυτό που εννοώ είναι ότι για όλες αυτές τις γυναίκες εδώ στο Lincoln Terrace Park, που παίζουν pickup netball, το σπορ είναι τρόπος ζωής. Κάποιες είναι πρώην παίκτριες της εθνικής ομάδας της Καραϊβικής. Επομένως, έμαθαν το νέτμπολ στα παιδιά τους και εξακολουθούν να κάνουν παρέα μεταξύ τους και να παίζουν pickup netball. Είμαι 25 χρονών και personal trainer, αλλά παίζω με αυτήν την κυρία από την Τζαμάικα, που είναι γύρω στα 60 και εξακολουθεί να με κατατροπώνει. Τις δεξιότητες δεν τις χάνεις. Απλώς γίνεσαι πιο έξυπνος παίκτης.