Οι επαναστάτες δεν σταματούν ποτέ
Department of Nike Archives
Τόσο όταν έχασε το πολιτειακό σχολικό πρωτάθλημα στίβου του Όρεγκον όσο και όταν έσπασε κάθε ρεκόρ στην παγκόσμια σκηνή, ο Steve Prefontaine έδειξε ότι το θάρρος αξίζει πολύ περισσότερο από το χρυσό. Το μεγάλο αστέρι και ιστορική μορφή της Nike δεν αγωνιζόταν για να κερδίσει, αλλά για να δημιουργήσει μια κληρονομιά ελπίδας για κάθε επαναστάτη που έμελλε να ακολουθήσει τα χνάρια του.
"Σήμερα θα πάω να τρέξω μόνος μου", έλεγε συχνά ο Steve Prefontaine στους συναθλητές του. Όμως, δεν έλεγε όλη την αλήθεια. Στην πραγματικότητα, ταξίδευε πάνω 100 χλμ. βόρεια του Γιουτζίν για να επισκεφτεί την πολιτειακή φυλακή του Όρεγκον στο Σάλεμ, όπου έτρεχε και συζητούσε με τους κρατουμένους.
Η πολιτειακή φυλακή του Όρεγκον, ένα από τα παλαιότερα σωφρονιστικά ιδρύματα στην Αμερική, λειτουργεί από το 1869. Μέσα στα τείχη της, που φτάνουν τα 8 μ., βρίσκεται ένας στίβος 400 μ. και ένας από τους παλαιότερους συλλόγους τρεξίματος για κρατουμένους στις ΗΠΑ. Αυτός ο σύλλογος ιδρύθηκε τη δεκαετία του '70 από τον ίδιο τον Prefontaine.
Στα τέσσερα χρόνια που ήταν στο Όρεγκον, ο Pre δεν έχασε ούτε έναν αγώνα του NCAA στα 3 μίλια, στα 5.000 μέτρα, στα 6 μίλια ή στα 10.000 μέτρα.
Οι επισκέψεις στη φυλακή ξεκίνησαν ως ένα κοινωνιολογικό πρότζεκτ, αλλά εξελίχθηκαν σε έναν ανώτερο σκοπό για τον Pre. "Αφού γνώρισε τους κρατουμένους, άρχισε ένα πρόγραμμα προπόνησης και του άρεσε πολύ", λέει η συμμαθήτριά του Mary Marckx στο Department of Nike Archives (DNA). "Πίστευε ότι το τρέξιμο μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή και απολάμβανε την αλληλεπίδραση".
Ήταν γνωστό ότι ο Pre μπορούσε να τρέξει με τον καθένα, από μαθητές λυκείου μέχρι κρατουμένους ή ακόμα και μικρά παιδιά. Μην νομίζεις, όμως, ότι άφηνε τα παιδιά να νικήσουν…
Έχουν περάσει σχεδόν 50 χρόνια από τον πρόωρο θάνατο του Pre, αλλά οι σπόροι που είχε φυτέψει στη φυλακή του Όρεγκον απέδωσαν καρπούς. Ο σύλλογος τρεξίματος διοργανώνει κάθε χρόνο αγώνες 5 και 10 χλμ. από τον Μάρτιο έως τον Οκτώβριο, με αποκορύφωμα τον ημιμαραθώνιο High Wall. Μάλιστα, μπορούν να τρέξουν και πολίτες μαζί με τα 150 μέλη του συλλόγου. Μερικές φορές, αυτή είναι η μοναδική επαφή που έχουν οι κρατούμενοι με τον έξω κόσμο. Για να συμμετάσχουν στον αγώνα, πρέπει να επιδείξουν καλή συμπεριφορά για δεκαοκτώ μήνες, ενώ υπάρχει επίσης λίστα αναμονής.
Δρομείς από όλο τον κόσμο έρχονται για να προσκυνήσουν το μνημείο Pre’s Rock στο Γιουτζίν. Αφήνουν λουλούδια, τους αριθμούς τους από συμμετοχές σε μαραθωνίους και γράμματα γεμάτα ελπίδες και όνειρα ως φόρο τιμής σε έναν άνθρωπο που έδειξε σε όλους ότι σημασία δεν έχει μόνο να τρέχεις γρήγορα, αλλά να έχεις το θάρρος να είσαι ο εαυτός σου. Αν και πολλοί δρομείς από τη φυλακή του Όρεγκον δεν θα έχουν ποτέ την ευκαιρία να επισκεφτούν το Pre’s Rock που βρίσκεται μία ώρα μακριά, ο σύλλογος συγκέντρωσε χρήματα για μια αφιέρωση το 1997.
Δρομείς αποτίουν φόρο τιμής στο Pre’s Rock.
"Ο Pre συνεχίζει να τρέχει μαζί μας, καθώς τιμούμε την κληρονομιά που με τόση ευγένεια άφησε στην πολιτειακή φυλακή του Όρεγκον", έγραψε ένας κρατούμενος της φυλακής, απαντώντας σε μια ερώτηση του DNA μέσω ενός υπευθύνου του σωφρονιστικού ιδρύματος. "Ο Pre έβρισκε παρηγοριά στις επισκέψεις του εδώ. Αν και όλοι τον θυμούνται ως έναν άνθρωπο που δεν τον ενδιέφερε τι θα πει ο κόσμος, ελάχιστοι ήταν εκείνοι που ήξεραν ότι επισκεπτόταν τη φυλακή του Όρεγκον".
"Το πηγαίο του ταλέντο και η επαναστατική του φύση μας άγγιξαν", συμπληρώνει ο κρατούμενος. "Αν και ερχόταν εδώ για να κάνει προπονήσεις και να προωθήσει το τρέξιμο ως τρόπο ζωής, όλοι τον θυμούνται με αγάπη να κάθεται με τους κρατουμένους μετά το τρέξιμο και να συζητά μαζί τους για τις δοκιμασίες της ζωής. Έχουν περάσει ολόκληρες δεκαετίες από τις επισκέψεις του και τον πρόωρο θάνατό του και κανένας από εκείνους τους ανθρώπους δεν βρίσκεται πλέον στη φυλακή του Όρεγκον. Όμως, το πνεύμα του ζει και βασιλεύει και ο Pre θεωρείται πλέον μυθικός ήρωας".
Οι επαναστάτες δεν σταματούν ποτέ, ούτε καν όταν περάσουν τη γραμμή του τερματισμού.