Δεν σταματάμε ποτέ να κάνουμε όνειρα

Η τεχνολογία Air έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για look, στίχους και καλλιτεχνικά ρεύματα, ενώ έχει βοηθήσει αθλητές να απογειωθούν. Έχει επαναπροσδιορίσει τόσο την εμφάνιση όσο και τις δυνατότητες ενός παπουτσιού. Και όμως, δεν ήταν λίγες οι στιγμές που θα μπορούσε να αποτύχει παταγωδώς.

Όλα ξεκίνησαν από έναν μηχανικό, τον Frank Rudy. Μπορεί να μην είχε ένα σαφές σχέδιο κατά νου, αλλά συνέλαβε την ιδέα να δημιουργήσει μια ημιδιαπερατή μεμβράνη που θα μπορούσε να παγιδεύσει μέσα της ένα αέριο αποτελούμενο από μεγάλα μόρια. Ωστόσο, αρχικά χρησιμοποίησε την τεχνολογία Air για να βελτιώσει την εφαρμογή και τη στήριξη μιας μπότας του σκι αντί να επιδιώξει να προσφέρει πιο άνετο βηματισμό για καλύτερες επιδόσεις στο τρέξιμο. Αφού αποφάσισε να στραφεί στους δρομείς, η διαδικασία δεν εξελίχθηκε τόσο ομαλά όσο περίμενε ο τολμηρός πρωτοπόρος, καθώς τα πρωτότυπα παπούτσια έσκαγαν από τα πρώτα κιόλας βήματα.

Μάλιστα, παραλίγο ο Rudy να μην συνεργαστεί καν με τη Nike, καθώς κατάφερε να μιλήσει μόνο με έναν εκπρόσωπο της επωνυμίας που είχε λίγα λεπτά στη διάθεσή του σε μια εμπορική έκθεση για παπούτσια. Έκανε το πρώτο του τηλεφώνημα στον συνιδρυτή Phil Knight από ένα χωλ και τελικά πήρε την έγκρισή του μερικές εβδομάδες αργότερα με μια απλή δοκιμή διάρκειας 20 λεπτών, στην οποία χρησιμοποιήθηκε ένα ζευγάρι Cortez με ένα δείγμα Air στο εσωτερικό.

Μακάρι να μπορούσαμε να πούμε ότι τα υπόλοιπα πήραν τον δρόμο τους, αλλά ακολούθησαν περισσότερες προκλήσεις και ανατροπές.

Τα πρωτότυπα παπούτσια, τα οποία συγκολλούνταν με το χέρι, έσκαγαν έπειτα από μερικά χιλιόμετρα στις δοκιμές, με αποτέλεσμα οι συμμετέχοντες να επιστρέφουν κουτσαίνοντας σε θερμοκρασίες που άγγιζαν σχεδόν το μηδέν.

Ο Rudy επέμενε να τηρείται άκρα μυστικότητα, για την οποία φρόντιζε μια τοπική συμμορία μοτοσικλετιστών, ώστε να γνωρίζουν μόνο ελάχιστα άτομα όλες τις λεπτομέρειες της διαδικασίας.

Η απόφαση της Nike να κυκλοφορήσει το πρώτο της παπούτσι Air Tailwind σε ασημί χρώμα ήταν ο λόγος που το παπούτσι διαλύθηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες.

Μερικές εναλλακτικές καινοτομίες που δεν προχώρησαν ποτέ ήταν το Spider, μια πλαστική κατασκευή με τη μορφή κηρήθρας, και το Corrugated Air, που έμοιαζε με τα τοιχώματα ενός χαρτοκιβωτίου.

Οι πρώτες εκδοχές της ορατής μονάδας Air, που είχαν ήδη δημιουργηθεί από το 1980, προέκυψαν όταν ένας πωλητής πλαστικών επισκέφτηκε τη Nike για να ρωτήσει για τις ανάγκες για πολυουρεθάνη και συνάντησε τον Frank Rudy που έτυχε να βρίσκεται στον ίδιο χώρο.

Βλέποντας μια πρώτη έκδοση του Air Max, μερικά στελέχη είπαν ότι επρόκειτο για ένα "φτηνό μαρκετινίστικο τέχνασμα".

Οι πηγές έμπνευσης για τα βασικά σχέδια ήταν, αν μη τι άλλο, ασυνήθιστες. Για παράδειγμα, το Air Max 95 είναι επηρεασμένο από τα πλευρά και τους πνεύμονες, ενώ το εμβληματικό AM97 είναι βασισμένο στα mountain bike και στους κυματισμούς του νερού.

Αρχικά, πολλοί αμφισβήτησαν τη φυσαλίδα VaporMax και τη μονάδα Air 360 (το ίδιο το AM360 ήταν μια σημαντική καινοτομία, καθώς το εξαφθοριούχο θείο, ένα αέριο του θερμοκηπίου, αντικαταστάθηκε από άζωτο στις σόλες). Τελικά, και τα δύο γνώρισαν τεράστια επιτυχία.

Ο Bill Peterson, δημιουργός της τεχνολογίας Air, θυμάται ότι έλεγαν στην ομάδα να μην μιλάει με άτομα εκτός της Nike, "επειδή θα καταλάβουν πόσο ανόητοι είμαστε". Όμως, χωρίς εκείνους, η νοοτροπία του θάρρους και της τόλμης στη θεωρία, αλλά και της μάθησης και της επανάληψης στην πράξη δεν θα είχε διατηρηθεί μέχρι σήμερα. Δες το παραπάνω βίντεο και ανακάλυψε τις εμβληματικές τοποθεσίες, για να μάθεις περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά το ταξίδι της τεχνολογίας Air. Έπειτα, γράψε εσύ το επόμενο κεφάλαιο στην ιστορία με το Nike By You.