Δεν σταματάμε ποτέ να ξεπερνάμε τα όρια
Department of Nike Archives
Η απίστευτη νίκη της Joan Benoit Samuelson στον μαραθώνιο του 1984 κατέρριψε τις αντιλήψεις του κόσμου σχετικά με τις δυνατότητες των γυναικών. Μάθε περισσότερα για εκείνη τη μεγάλη στιγμή και ανακάλυψε πώς βασίστηκε στη συμβολή πολλών γυναικών.
Για πολλά χρόνια, μερικοί θεωρούσαν ότι η μεγαλύτερη απόσταση που μπορούσε να τρέξει μια γυναίκα με ασφάλεια ήταν τα 1.500 μέτρα. Όσο απίστευτο και αν ακούγεται, αυτή η αβάσιμη υπόθεση ήταν μια πραγματικότητα πριν από μόλις 40 χρόνια, μέχρι που η Joan Benoit και πολλές άλλες άλλαξαν το τοπίο του αθλητισμού για πάντα.
Παραδόξως, στις αρχές της δεκαετίας του '80, αν και οι γυναίκες έτρεχαν ήδη σε μαραθώνιους για πολλά χρόνια, δεν επιτρεπόταν να κάνουν περισσότερα από 1.500 μέτρα στους Αγώνες. Τους έλεγαν ότι ήταν πολύ αδύναμες για να βγάλουν μεγαλύτερους αγώνες στον στίβο, πόσο μάλλον ολόκληρη την απόσταση των 42 χλμ. Κάπως έτσι, οι δυνατότητές τους περιορίζονταν λόγω μισογυνισμού.
Όμως, με την υποστήριξη της Nike, μια κάτοχος δύο παγκόσμιων ρεκόρ στον μαραθώνιο ίδρυσε μια επιτροπή για να δώσει στις γυναίκες την ευκαιρία να κυνηγήσουν το χρυσό σε αγώνες μεγάλων αποστάσεων. Σε αυτό το εγχείρημα είχε τη βοήθεια της καλής της φίλης και συναθλήτριας Joan Benoit, που λόγω της φάσης στην οποία βρισκόταν η καθεμία στην καριέρα της, μάλλον θα ήταν εκείνη που τελικά θα έγραφε ιστορία τρέχοντας στον αγώνα όταν θα ερχόταν η ώρα.
Με τη συμβολή της Nike στη χρηματοδότηση, τη διαφήμιση, τη διασύνδεση με κορυφαίες δρομείς, αλλά και τη σύνταξη και τη μετάφραση της αλληλογραφίας, οι προσπάθειες της Benoit και της επιτροπής απέδωσαν, καθώς διοργανώθηκε αγώνας 3.000 μέτρων και μαραθώνιος για γυναίκες το 1984 στο Λος Άντζελες. Ωστόσο, πολλοί παρέμεναν προσκολλημένοι στις ξεπερασμένες πεποιθήσεις τους, όταν οι 50 διαγωνιζόμενες παρατάχθηκαν στη γραμμή εκκίνησης στις 5 Αυγούστου.
Το εξατομικευμένο παπούτσι που φόρεσε η Joan Benoit στους Αγώνες του 1984, το οποίο φτιάχτηκε αποκλειστικά για εκείνη.
Δύο ώρες, είκοσι τέσσερα λεπτά και πενήντα δύο δευτερόλεπτα αργότερα, η Joan Benoit εξασφάλισε με τον τρόπο της ότι κανένας δεν θα αμφισβητούσε ποτέ ξανά την ικανότητα των γυναικών να βγάλουν έναν αγώνα οποιασδήποτε απόστασης.
Η απόδοσή της ήταν εντυπωσιακή για τα δεδομένα όχι μόνο των γυναικών, αλλά και όλων των δρομέων ανεξαρτήτως φύλου, αφού με τον χρόνο που σημείωσε ξεπέρασε τους 13 από τους 20 προηγούμενους άνδρες νικητές. Παίρνοντας το προβάδισμα από το πέμπτο κιόλας χιλιόμετρο του αγώνα παρά τον αφόρητο καύσωνα της Νότιας Καλιφόρνιας, η Benoit τερμάτισε περίπου ενάμισι λεπτό πιο γρήγορα από τις υπόλοιπες συμμετέχουσες, αν και είχε υποβληθεί σε αρθροσκόπηση γονάτου πριν από τρεις μήνες.
Ο απόηχος της επιτυχίας της κράτησε πολύ παραπάνω από ένα καλοκαίρι. Σε συνδυασμό με τα προηγούμενα άλματα προόδου που είχαν γίνει στους χρόνους των γυναικών στον μαραθώνιο, προσέφερε ευκαιρίες σε αθλήτριες από όλο τον κόσμο, απαντώντας ευθέως σε όλους όσοι αμφισβητούσαν τις δυνατότητές τους. Αν και η τόλμη πολλών γυναικών έκτοτε έχει γκρεμίσει αρκετά εμπόδια, τα πράγματα δεν θα είχαν εξελιχθεί με αυτόν τον τρόπο αν η Joan δεν είχε τρέξει με τόσο θάρρος και τόση γενναιότητα.
Οι γυναίκες εξακολουθούν να αποκλείονται από ορισμένους αγώνες του ανώτερου επιπέδου εξαιτίας γελοίων υποθέσεων, ενώ αντιμετωπίζονται με άδικες προκαταλήψεις ή δύο μέτρα και δύο σταθμά όσον αφορά τα κριτήρια συμμετοχής. Μπορεί η νίκη της Joan το '84 να σηματοδότησε ένα νέο κύμα ευκαιριών για τις γυναίκες δρομείς από όλο τον κόσμο, αλλά ο αγώνας για τα δικαιώματά τους δεν έχει τελειώσει ούτε κατά διάνοια.