Θέλεις ήρεμο μυαλό; Βάλε το σώμα σου σε κίνηση.

Στον αθλητισμό και την προπόνηση, γίνεται πολύς λόγος για το πώς η νοοτροπία μπορεί να επηρεάσει τις επιδόσεις. Αλλά τι γίνεται αν αυτό λειτουργεί αντίστροφα; Τι γίνεται αν η σωματική δραστηριότητα αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο εγκέφαλός σου, κάτι που σε βοηθάει να έχεις απόλυτη συγκέντρωση και καθαρό μυαλό στην καθημερινότητα; Αυτό υποδηλώνει μια νέα έρευνα από το Brainvolts Auditory Neuroscience Laboratory στο Northwestern University.

Ο "νευρωνικός θόρυβος βάθους" δεν είναι πραγματικός θόρυβος. Για τον αθλητή, δεν είναι το βουητό του πλήθους, ένας κοντινός συναγερμός αυτοκινήτου ή ένας αντίπαλος που μιλάει άσχημα. "Σκέψου τον σαν παράσιτα ραδιοφώνου στον εγκέφαλό σου", λέει η Kraus. "Είναι η συνεχής νευρωνική δραστηριότητα που συμβαίνει χωρίς συνειδητή προσοχή. Αν είναι υπερβολική, εμποδίζει την επεξεργασία των πληροφοριών που λαμβάνεις". Αυτό θα μπορούσε, για παράδειγμα, να σε δυσκολέψει να ακολουθείς όσα λέει κάποιος. Στην πραγματικότητα, η ομάδα της Kraus έχει διαπιστώσει ισχυρή συσχέτιση ανάμεσα στον υψηλότερο νευρωνικό θόρυβο και την ακαδημαϊκή δυσκολία. "Είναι ένας λόγος σήματος προς θόρυβο", αναφέρει. "Όταν ο θόρυβος βάθους είναι μικρότερος, μπορείς να καταλαβαίνεις καλύτερα τους ήχους γύρω σου".

Η Kraus αναφέρει πως το γεγονός ότι αυτοί οι νεαροί αθλητές παρουσιάζουν λιγότερα από αυτά τα "πνευματικά παράσιτα" είναι κάτι πολύ καλό. Θα μπορούσε να σημαίνει αυξημένη συγκέντρωση και κατανόηση, κάτι που θα τους βοηθήσει σε οποιαδήποτε καριέρα. Παρόλο που η Kraus και η ομάδα της ακόμα δεν γνωρίζουν γιατί οι αθλητές παρουσιάζουν λιγότερο νευρωνικό θόρυβο, έχουν δύο συναρπαστικές θεωρίες.

Η πρώτη είναι πως ο εγκέφαλος του αθλητή μπορεί να προσαρμόζεται σε συγκεκριμένη προπόνηση και στις ανάγκες του παιχνιδιού. "Ένας αθλητής πρέπει να ακούει σήματα", λέει η Kraus. "Πρέπει να ακούει τον προπονητή, τους άλλους παίκτες, τον ήχο του δικού του εξοπλισμού. Ένας αθλητής πρέπει να γνωρίζει πάρα πολύ καλά όσα συμβαίνουν γύρω του. Πρέπει να γνωρίζει τι να ακούει και τι να αγνοεί". Η Kraus εικάζει ότι οι εγκέφαλοι των αθλητών ίσως κατά κάποιον τρόπο να "μειώνουν την ένταση" του νευρωνικού θορύβου τους, ώστε να ακούν αυτό χρειάζεται στο γήπεδο, ένα είδος εξελικτικής προσαρμογής κατά τη διάρκεια της ζωής τους.

Όσον αφορά την άλλη θεωρία, η Kraus λέει πως "Υπάρχουν πάρα πολλές μελέτες που δείχνουν ότι η σωματική δραστηριότητα είναι καλή για το σώμα και για τον εγκέφαλο". "Αυτό το γνωρίζουμε σε γενικές γραμμές. Είναι πιθανό ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους παρατηρήσαμε χαμηλότερο νευρωνικό θόρυβο μεταξύ αυτών των αθλητών είναι απλώς ότι ήταν σε τόσο καλή φυσική κατάσταση".

Αυτή η δεύτερη ιδέα μπορεί να έχει ευρείες συνέπειες για τον καθημερινό αθλητή. Αυτό θα σήμαινε ότι κάθε τρέξιμο το πρωί, κάθε προπόνηση στο σαλόνι ή κάθε παιχνίδι μπάσκετ μπορεί να συμβάλει στην ικανότητά σου να αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο πιο καθαρά.

Σε κάθε περίπτωση, αυτή η έρευνα είναι χρήσιμη σε όλους, είτε πρόκειται για ανταγωνιστικούς αθλητές ή όχι, σύμφωνα με την Kraus. "Στην προσπάθειά μας να μάθουμε πώς η φυσική δραστηριότητα επηρεάζει το μυαλό, λαμβάνουμε στοιχεία συχνά μελετώντας τις ακραίες περιπτώσεις", αναφέρει. "Συχνά, αυτές οι βιολογικές αρχές λειτουργούν ως μια συνεχιζόμενη διαδικασία. Αυτή η γνώση θα πρέπει να ενθαρρύνει τους πάντες να συμμετέχουν σε βασική, καθημερινή φυσική δραστηριότητα". Παρόλο που κάθε ελάχιστη δραστηριότητα βοηθά, είναι πιθανό ότι όσο περισσότερο κάνεις τόσο μεγαλύτερη διαύγεια απολαμβάνεις.

Επίσης, επισημαίνει η Kraus, μπορεί να μην χρειαστείς μια ομάδα για να ξεκινήσεις. "Οι αθλητές που μελετήσαμε προπονούνται πάρα πολύ μόνοι τους", λέει. "Συνεχίζουμε να αποκαλύπτουμε στοιχεία που υποστηρίζουν το γεγονός ότι η φυσική κίνηση, όπως και αν επιτυγχάνεται, είναι μια εξαιρετικά θετική δραστηριότητα για το σώμα και το πνεύμα".