Το δικό μας παιχνίδι: αμερικανικό ποδόσφαιρο 6 x 6

Είναι η δεύτερη περίοδος του τελικού αγώνα αμερικανικού ποδοσφαίρου των Marfa Shorthorns, σε μια εποχή που πλήττεται από την πανδημία. Ο John Aguero, που παίζει σε μια υβριδική θέση quarterback/running back για τους Shorthorns, παίρνει την μπάλα και την πετάει στον Ethan Zubia, τον starting quarterback, επιτρέποντάς του να προωθηθεί πέρα από τη γραμμή του scrimmage.

O Ethan οπισθοχωρεί για περίπου 14 μέτρα, αρκετά πιο πίσω από την επιθετική γραμμή τριών ατόμων (κάθε φορά, υπάρχουν μόνο δώδεκα παίκτες στο γήπεδο). Αποφεύγει έναν αμυντικό των Van Horn Eagles, έπειτα άλλον έναν. Υπό πίεση, δίνει μια πάσα στην τελική ζώνη προς τον Ian Marquez, wide receiver των Shorthorns, ο οποίος πηδάει στον αέρα και την πιάνει. Touchdown! Οι φίλαθλοι της Μάρφα, που οδήγησαν για πάνω από μία ώρα για να φτάσουν στο στάδιο Eagle Field του Βαν Χορν για να υποστηρίξουν την ομάδα τους απόψε, παραληρούν.

Παρόλο που οι Eagles, με το πλεονέκτημα της έδρας, εξακολουθούν να κερδίζουν με 34-12 πριν από το ημίχρονο, το ταξίδι των Shorthorns στην τελική ζώνη αναπτερώνει τις ελπίδες τους να αποφύγουν τον κανόνα οίκτου των 45 πόντων (ο οποίος ορίζει ότι μια ομάδα που κερδίζει με περισσότερους από 45 πόντους στο ημίχρονο ή μετά από αυτό, ανακηρύσσεται νικήτρια). Σε ένα τυπικό παιχνίδι αμερικάνικου ποδοσφαίρου σε επίπεδο λυκείων, μια ομάδα με πλεονέκτημα 45 πόντων θα προκαλούσε πολύ μεγάλη ανησυχία. Ωστόσο, σε αυτήν την έκδοση του παιχνιδιού με τα υψηλά σκορ, όπου ένα χαμένο τάκλιν συχνά οδηγεί σε touchdown, αυτό το φαινόμενο είναι συνηθισμένο.

Είτε παίζουν, καθοδηγούν ή εμψυχώνουν από τον πάγκο, για τους ανθρώπους της Μάρφα το αμερικανικό ποδόσφαιρο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την πόλη και την ταυτότητά της. Η πραγματικότητα του COVID-19 έκανε τους ντόπιους να συνειδητοποιήσουν ακόμα περισσότερο τη σημασία των αγώνων της Παρασκευής, αλλά και πόσο εύκολα θα μπορούσαν να τελειώσουν για πάντα.

Τα τελευταία χρόνια, η Μάρφα εξελίχθηκε σε μια όαση της τέχνης και του πολιτισμού, με τους τουρίστες να συρρέουν στα πολυτελή εστιατόρια, στα μοντέρνα ξενοδοχεία και στα εκθέματα της πόλης με την περιπαικτική τους διάθεση. Ωστόσο, αυτές οι αλλαγές εξαντλούσαν οικονομικά τους εκπαιδευτικούς, τους εργάτες και τους αιώνιους κατοίκους της, των οποίων οι οικογένειες ζουν στην περιοχή εδώ και πολλές γενιές. Σε γενικές γραμμές, οι αυξανόμενες τιμές των ενοικίων, οι μοντέρνες μπουτίκ και οι μπριζόλες των 60 $ δεν τους ενθουσιάζουν καθόλου.

Σε μια σφιχτοδεμένη κοινότητα μόλις 2.000 κατοίκων που απέχει λίγο λιγότερο από 322 χλμ. από το Ελ Πάσο, το αμερικανικό ποδόσφαιρο είναι κάτι το οποίο ενώνει βαθιά τους κατοίκους. "Καθώς μπαίνεις στην πόλη, βλέπεις βαμμένα παράθυρα, σημαίες, το πνεύμα της Μάρφα, το μοβ και το λευκό της ομάδας", λέει ο επικεφαλής προπονητής αμερικανικού ποδοσφαίρου των Shorthorns, Arturo Alferez. "Νιώθεις ξεχωριστός επειδή είσαι μέρος όλου αυτού, συμμετέχεις στην προσπάθεια ανάδειξης ό,τι καλύτερου έχει να δείξει αυτή η πόλη".

Ωστόσο, η εξοστράκιση των ντόπιων είχε ως αποτέλεσμα το 2011, η Marfa να κάνει τη μετάβαση από μια ομάδα αμερικανικού ποδοσφαίρου έντεκα ανδρών σε μια ομάδα έξι ανδρών.

Αυτή η τροποποιημένη εκδοχή του αμερικανικού ποδοσφαίρου δημιουργήθηκε από έναν δάσκαλο και προπονητή από τη Νεμπράσκα, τον Stephen E. Epler, στην εποχή της Μεγάλης Ύφεσης. Την ονόμασε "ομάδα έξι ανδρών" και η ιδέα του ήταν να δώσει σε παίκτες από πόλεις με μικρό πληθυσμό κατοίκων την ευκαιρία να παίξουν. Ο πρώτος επίσημος αγώνας έξι ανδρών έγινε στη Νεμπράσκα το 1934 και το άθλημα έφτασε μέχρι το Τέξας το 1938. Έως το 1953 είχε εξαπλωθεί σε χιλιάδες σχολεία της επαρχίας.

Σήμερα, περισσότερα από 350 μικρά σχολεία, συγκεντρωμένα κυρίως στη Νεμπράσκα, στη Μοντάνα, στο Νέο Μεξικό, στο Όρεγκον και στο Τέξας, έχουν ομάδες έξι ανδρών, κατά κύριο λόγο επειδή σήμερα πλήττονται από τον ίδιο τύπο εξωτερικής μετανάστευσης που αφάνισε τις αγροτικές περιοχές στη διάρκεια της Ύφεσης. Εκτιμάται ότι περισσότερα από 150 σχολεία στο Τέξας θα παίζουν αμερικανικό ποδόσφαιρο με έξι παίκτες από το 2020 έως το 2022.

• Για να μπορεί να διαγωνιστεί, ένα σχολείο θα πρέπει να έχει λιγότερους από 105 μαθητές.
• Το πρώτο down είναι στα 13,7 μέτρα (όχι στα εννέα).
• Οι περίοδοι διαρκούν δέκα λεπτά (όχι δώδεκα).
• Κάθε παίκτης στο γήπεδο μπορεί να γίνει receiver.
• Ο quarterback δεν μπορεί να προωθηθεί πέρα από τη γραμμή του scrimmage, μέχρι να γίνει μια καθαρή ανταλλαγή. Για να αποτραπεί κάτι τέτοιο, η μπάλα συχνά δίνεται σε έναν παίκτη, ο οποίος με τη σειρά του τη δίνει στον quarterback και αυτός μπορεί να ελιχθεί κατά βούληση.
• Ένα field goal αξίζει τέσσερις πόντους (αντί για τρεις). Ένας πόντος με σουτ έπειτα από touchdown αξίζει δύο πόντους (αντί για έναν) και ένα converted run ή ένα pass play αξίζουν μόνο έναν πόντο (αντί για δύο).

• Η νίκη. Ή τουλάχιστον η απόλαυση που προσφέρει ο αγώνας.
• Παίξε με πειθαρχία και αυτοσυγκέντρωση. Διαφορετικά, θα σου τα ψάλλει ο συντονιστής άμυνας, προπονητής Josh Kelly.
• Μην απομακρύνεις την μπάλα στο τέταρτο down. Ακόμα και αν είναι το τέταρτο down και απομένουν άλλα 25 μέτρα. Οι απομακρύνσεις της μπάλας είναι σπάνιες στο αμερικανικό ποδόσφαιρο έξι παικτών και ο Arturo Alferez, ο επικεφαλής προπονητής, λατρεύει να τζογάρει.
• Μην χάσεις με 45 πόντους διαφορά. Αν χάνεις με 45 πόντους στη δεύτερη περίοδο ή μετά από αυτήν, χάνεις τον αγώνα.
• Κινήσου. Ο μικρότερος αριθμός παικτών στο γήπεδο σημαίνει ότι όλοι πρέπει να τρέχουν πολύ.

Οι Shorthorns παίζουν τους εντός έδρας αγώνες στο στάδιο Martin Field. Όπως όλα τα γήπεδα για έξι παίκτες, είναι μόνο 73 x 36,5 μέτρα, σε αντίθεση με τα παραδοσιακά γήπεδα των 110 x 49 μέτρων. Οι αριθμοί και οι διαγραμμίσεις βάφονται πάνω στο ξεραμένο γρασίδι, το οποίο είναι αρκετά φθαρμένο και κιτρινισμένο. Οι κερκίδες ήταν κατάμεστες πριν από την πανδημία, αλλά μια μικρότερη ομάδα σκληροπυρηνικών οπαδών εξακολουθεί να δίνει το παρών. Οι προπονήσεις με έντονη δράση και τα επιθετικά παιχνίδια εξακολουθούν να προσελκύουν τους θεατές που ζουν για το ποδόσφαιρο.

Δεν είναι μόνο οι παίκτες που συνθέτουν το DNA αυτού του αθλήματος. Είναι και οι προπονητές, οι παράγοντες και οι αιώνιοι οπαδοί που γεμίζουν τις κερκίδες σε κάθε αγώνα, ανεξάρτητα από το σκορ. Αυτό το χωριό κρατά ζωντανό το παιχνίδι των "έξι ανδρών".

"Δίνει σε μικρά σχολεία την ευκαιρία να παίξουν αμερικανικό ποδόσφαιρο. Αυτό είναι το σπουδαίο με τους αγώνες των έξι ανδρών", λέει ο Ian, που είχε παίξει ελάχιστα το άθλημα πριν από αυτήν τη σεζόν. Την πρώτη χρονιά, προτίμησε να μην παίξει, μια απόφαση που σόκαρε τους γονείς του, επειδή προέρχεται από μια πατροπαράδοτη οικογένεια αθλητών και φανατικών οπαδών του αμερικανικού ποδοσφαίρου. Ο μεγαλύτερος αδερφός του, ο Angel, είναι θρύλος στους αγώνες έξι ανδρών, πασίγνωστος στην περιοχή για τα δέκα touchdown που πέτυχε σε ένα μόνο παιχνίδι. Ωστόσο, όταν έφτασε στην τρίτη τάξη, ο Ian κατάφερε να προσαρμοστεί και να ξεχωρίσει. "Μεταμόρφωσε τον τύπο άμυνας που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε", λέει ο προπονητής Alferez, επειδή το αθλητικό πνεύμα του Ian επέτρεψε στους Shorthorns να προωθούν την μπάλα στην περιοχή των αντιπάλων πιο συχνά.

Ο προπονητής Alferez είχε αναλάβει διάφορα αθλήματα σε διάφορα σχολεία του Τέξας, για δύο δεκαετίες. Οι μαθητές και συνάδελφοι προπονητές του, τον αποκαλούν "αρκούδο" και τον θεωρούν την καρδιά των Shorthorns. "Είμαι συναισθηματικά δεμένος με τις προπονήσεις αμερικανικού ποδοσφαίρου εδώ, στη Μάρφα", αναφέρει. Ο προπονητής Alferez είναι αποφασισμένος να εμφυσήσει νέες παραδόσεις που σχετίζονται άμεσα με το αμερικανικό ποδόσφαιρο, όπως η νίκη, για αρχή, αλλά και μερικές άλλες που δεν σχετίζονται με αυτό, όπως το ballet folklórico, έναν παραδοσιακό μεξικάνικο λαϊκό χορό που χορογραφεί ο ίδιος για παραστάσεις και παροτρύνει τους παίκτες του να μάθουν. Αν και συχνά αστειεύεται ότι θα πάρει σύνταξη, είναι ξεκάθαρο ότι θέλει να αλλάξει τα δεδομένα. "Τους λέω συνέχεια πως αν ο τελικός στόχος τους δεν είναι να κερδίσουν μετάλλια, τρόπαια, δαχτυλίδια κ.λπ. τότε νομίζω ότι βρίσκονται στη λάθος ομάδα", αναφέρει.

Ο Justice παραδέχεται ότι δεν παρακολουθεί αμερικανικό ποδόσφαιρο στην τηλεόραση. Του αρέσουν τα βιντεοπαιχνίδια, όπως το Call of Duty, το Red Dead Redemption 2, το Grand Theft Auto, το Minecraft. Όταν δεν βρίσκεται στο γήπεδο φορώντας τη μοβ φανέλα του, το πιθανότερο είναι να τον βρεις με μια κονσόλα παιχνιδιών στο χέρι. Γιατί, λοιπόν, ένα αδύνατο αγόρι, που δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το ποδόσφαιρο, αποφάσισε να παίξει για τους Shorthorns στο λύκειο; "Για να αποκτήσω αναμνήσεις με φίλους", απαντάει. "Για να γίνω μέρος της κοινότητας".

Ο πατέρας του Tristan, ο προπονητής Kelly, είναι καθηγητής μαθηματικών και πρώην παίκτης της ομάδας έξι ανδρών των Sanderson Eagles, που παραλίγο να σπάσουν ένα αήττητο ρεκόρ για πέντε πόντους και αναδείχτηκαν πρωταθλητές της πολιτείας, όταν έπαιζε στην ομάδα το 2002. Στην πρώτη του χρονιά, Tristan έδειξε άπειρες δυνατότητες στα παιχνίδια ενάντια σε μεγαλύτερα παιδιά, αλλά είναι επίσης και φανατικός οπαδός των μαθηματικών και θέλει να σπουδάσει μηχανικός στο Πανεπιστήμιο του Τέξας. Παρόλο που ο Tristan βαδίζει στα χνάρια του πατέρα του, θέλει να χαράξει τη δική του λαμπρή πορεία. "Προσπαθώ να πιέσω τον εαυτό μου να γίνει καλύτερος από τον πατέρα μου", λέει. "Όταν θα αποκτήσω παιδιά, θέλω να γίνουν καλύτερα από εμένα, επειδή έτσι πρέπει να γίνεται".

Οι Garcia γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη Μάρφα. Παντρεύτηκαν το 1957, αλλά ήταν ζευγάρι ήδη από το λύκειο. Η στρατιωτική θητεία του Armondo τους ανάγκασε να μετακομίζουν σε όλη τη χώρα, αλλά τη δεκαετία του '70 επέστρεψαν και πάλι στη Μάρφα. Η σύνδεσή τους με την ομάδα είναι βαθιά συναισθηματική. Τα παιδιά τους έπαιζαν αμερικανικό ποδόσφαιρο και ήταν cheerleader για τους Shorthorns, ενώ το δισέγγονός τους, ο Diego Estrada, παίζει για πρώτη χρονιά στην ομάδα. Ο γιος τους, ο Sammy, καλλιτέχνης που πέθανε στα 19 του χρόνια, σχεδίασε ένα λογότυπο για τους Shorthorns, που η ομάδα χρησιμοποιεί ακόμα. "Δακρύζω όποτε το βλέπω", λέει η Lucy.

Η λήξη του αγώνα στο Βαν Χορν είναι πανωλεθρία. Οι Eagles συμμετέχουν σε αγώνες έξι ανδρών για πρώτη σεζόν, αλλά είναι ήδη πολύ καλοί για τους Shorthorns. Απέχοντας 1:15 λεπτά από τη λήξη του αγώνα, η Μάρφα έχασε με περισσότερους από 45 πόντους διαφορά, με το σκορ να διαμορφώνεται σε 75-26. Μετά το τέλος του αγώνα, οι προπονητές των Shorthorns έβγαλαν συγκινητικούς λόγους στα παιδιά που ήταν συγκεντρωμένα γύρω τους. "Τα βήματα που κάναμε στο πρόγραμμα θα μας βοηθήσουν να φτάσουμε εκεί που πρέπει", λέει ο προπονητής Alferez. "Σας ευχαριστώ και πάλι. Σας σέβομαι, από τα βάθη της καρδιάς μου. Σας αγαπώ, παιδιά. Σας αγαπώ". Με φωνές που τρεμοπαίζουν, οι έφηβοι της ομάδας απαντούν ομαδικά "Και εμείς σε αγαπάμε".

Είναι Σάββατο απόγευμα μετά τον αγώνα και μερικοί παίκτες (οι Justice, Cristian Ontiveros και Uriel Torres), βρίσκονται στο σπίτι του Ian. Ο πατέρας του ψήνει στο "disco" (μια μεγάλη ψησταριά σε σχήμα δίσκου, που χρησιμοποιείται για τη μεξικάνικη κουζίνα), φτιάχνει τάκος και ετοιμάζεται να παρακολουθήσει τον αγώνα των Texas Tech στην τηλεόραση. Τα αγόρια κουβεντιάζουν, μετανιώνουν για κάποια λάθη από την προηγούμενη βραδιά, μιλάνε για βιντεοπαιχνίδια, μουσική και τη λανθασμένη αντίληψη που έχουν οι ξένοι για τη Μάρφα. "Υπάρχουν καλοί άνθρωποι εδώ πέρα", λέει ο Cristian. "Θεωρώ ότι δεν έχουμε μόνο την τέχνη μας να δείξουμε".

Τις χρονιές που ήταν επικεφαλής ο προπονητής Alferez, η ομάδα έφερε μία μόνο νίκη. Μετά από αυτήν τη σεζόν, όμως, είναι πιο αισιόδοξος για την επόμενη. "Κάναμε πρόοδο", λέει. "Καταφέραμε να σημειώσουμε πόντους στον πίνακα. Καταφέραμε να είμαστε ανταγωνιστικοί".

Η ομάδα έχει δημιουργήσει έναν σχεδόν οικογενειακό δεσμό. Οι αγώνες τους διατηρούν ζωντανό το πνεύμα των παλιών ημερών και ενώνουν όλη την πόλη. Και, χάρη σε παίκτες όπως ο Tristan και ο Ian, το αμερικανικό ποδόσφαιρο στη Μάρφα θα επιβιώσει για άλλη μία γενιά.