Οι χορεύτριες που ενώνουν το σώμα με την ψυχή

Ο χορός ενώνει στην κυριολεξία τη Fatou, τη Mette και την Elise. Η κοινή κίνηση είναι ένας τρόπος για αυτές όχι μόνο να εκφράζονται ως ομάδα, αλλά να συνδυάζουν επίσης τις ενέργειές τους.

"Με τον χορό, βλέπεις κάτι και αυτό σε καλεί", λέει η Elise Pinel, 23 ετών. "Απλώς δεν εκφράζεται με λόγια. Δεν χρειάζεται να το περιγράψεις. Πιστεύω ότι γι' αυτό ο χορός ενώνει τόσους πολλούς ανθρώπους. Είναι ένα συναίσθημα. Δεν είναι προφορικός διάλογος".

Είναι ένα συναίσθημα που και οι τρεις γυναίκες ένιωσαν σε μικρή ηλικία, όταν άρχισαν για πρώτη φορά να χορεύουν. Στο τέλος, η Elise, από τη βόρεια Αγγλία, η Mette Linturi, 25 ετών και η Fatou Bah, 24 ετών, από τη Φινλανδία και τη Σουηδία, αντίστοιχα, μετακόμισαν στο Λονδίνο για να ασχοληθούν επαγγελματικά με τον χορό. Από τότε συνεργάζονται με μεγάλες επωνυμίες και καλλιτέχνες, εμφανίζονται σε καμπάνιες, μουσικά βίντεο, live εκδηλώσεις και περιοδείες συναυλιών. Αφού βρίσκονταν σε ακροάσεις και οντισιόν, οι γυναίκες γρήγορα έγιναν φίλες και, αργότερα, συγκάτοικοι.

"Μέσα από την πραγματική μας επιθυμία να τα πάμε όλες καλά, γίναμε φίλες", αναφέρει η Elise. "Ειδικότερα στην καραντίνα, συνειδητοποιήσαμε πραγματικά ότι τα πάμε καλά ως άνθρωποι και όχι μόνο ως καλλιτέχνιδες".

Μπορεί τα στούντιο και οι χώροι για τις πρόβες να είναι κλειστά στη διάρκεια της καραντίνας, αλλά οι γυναίκες λένε ότι βρήκαν τρόπους για να γίνουν δημιουργικές μαζί με πολλούς άλλους ανθρώπους που στρέφονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να μοιραστούν και να δημιουργήσουν επαγγελματικές ή ερασιτεχνικές χορογραφίες.

Ίσως το σημαντικότερο να είναι ο τρόπος που ο χορός έχει εμβαθύνει τη σχέση με το σώμα τους, ιδιαίτερα ως γυναίκες. Εδώ, εξηγούν την ενδυνάμωση μέσα από τον χορό και το πώς γίνεται πιο έντονη όταν τη μοιράζονται ως μέρος μιας ομάδας.

Ο χορός μπορεί να είναι ένας τόσο δυναμικός και προσωπικός τρόπος αυτοέκφρασης. Μπορείτε όλες να θυμηθείτε τις πρώτες σας αναμνήσεις από τον χορό, το συναίσθημα που σας προκάλεσε και τι σας οδήγησε να ακολουθήσετε μια σχετική καριέρα;

Fatou: Άρχισα να χορεύω επειδή ήταν πολύ δύσκολο να εκφράζω ό,τι σκεφτόμουν ή ό,τι ήθελα να πω. Για μένα ήταν πάντα ευκολότερο να εκφραστώ όταν άκουγα ένα τραγούδι και μια μουσική με τα οποία μπορούσα πραγματικά να συνδεθώ.

Mette: Πέρασα πολλά ώσπου να βρω τι θέλω και τι μου ταιριάζει καλύτερα. Ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι θα είχε αυτήν την κατάληξη. Ότι θα με οδηγούσε να ταξιδέψω στο εξωτερικό, να αλλάξω αντίληψη, να κατανοήσω τη θηλυκότητά μου, ποια είμαι ως γυναίκα και πώς φέρομαι.

Elise: Η μαμά μου πάντα λέει ιστορίες ότι όταν σήκωνε τα χέρια ψηλά με τη συμπεριφορά μου, με έβαζε απλώς στο κέντρο του δωματίου, μου έδινε να δω μουσικά βίντεο και άρχιζα να αντιγράφω ό,τι έβλεπα. Ξέρω ότι το ίδιο ισχύει και με τη Fatou. Χαμογελάει επειδή το γνωρίζει. Επίσης, πολιτισμικά, η οικογένειά μου είναι από την Καραϊβική και ο χορός είναι ουσιαστικά η γλώσσα της αγάπης. Λατρεύουν να βάζουν έναν δίσκο και να χορεύουν. Έτσι, πιστεύω ότι η πρώτη μου ανάμνηση ήταν ο ίδιος ο χορός μαζί με την οικογένειά μου και απλώς συνέχισα να χορεύω μέχρι που έφτασα σε ένα σημείο και σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να το ακολουθήσω ως καριέρα".

Μπορείτε να μιλήσετε λίγο για τον χορό ως ξεχωριστά άτομα σε σύγκριση με τον χορό ως σύνολο ή ως ομάδα;

Mette: Δουλεύουμε και ατομικά, αλλά η δύναμή μας πηγάζει από τις στιγμές που είμαστε όλες μαζί. Είναι πολύ βαρετό να είσαι μόνη. Νιώθεις ένα κενό. Με ποιον να ανταλλάξεις απόψεις; Πώς μπορείς να προοδεύσεις; Από πού αντλείς έμπνευση; Είναι ευλογία να έχω αυτά τα κορίτσια που μου προσφέρουν συνεχώς ευκαιρίες και μοιράζονται απόψεις που διαφέρουν από τις δικές μου.

Elise: Νιώθω ότι όλες καταλαβαίνουμε πόσο απαιτητικό είναι και τι μπορεί να κάνει σε καθεμία από εμάς. Μπορεί να είναι πολύ ατομική δραστηριότητα, αλλά σίγουρα νιώθω ότι όλες το περνάμε, στο ένα ή στο άλλο επίπεδο, επειδή το σώμα μας είναι η δουλειά μας. Εμείς είμαστε η δουλειά. Πάντα φέρνουμε το εξωτερικό και το εσωτερικό κομμάτι του εαυτού μας σε κάθε κατάσταση.

Fatou: Χρησιμοποιούμε επίσης ενέργεια. Έτσι είναι διαφορετικό να κάνουμε μαθήματα ή να προπονούμαστε μόνες μας, μόνο με ένα άτομο, σε σύγκριση με το να βρισκόμαστε με πολλά άτομα. Νιώθεις πόσο ενθουσιασμένοι είναι όλοι να προπονηθούν και να χορέψουν.

Πώς σας έχει επηρεάσει αυτό τους τελευταίους μήνες, το να μην έχετε τη σωματική σύνδεση μέσα από την κίνηση και τον χορό όπως κάνατε συνήθως;

Mette: Ήμουν πολύ τυχερή, επειδή είχα τις συγκατοίκους μου εδώ. Οπότε, χόρευα με άλλα άτομα. Έτσι δεν μπορώ να πω ότι είχα και την πιο δυσάρεστη εμπειρία, αλλά ξέρω ότι οι άνθρωποι περνούν δύσκολα. Δεν έχουν την ευκαιρία να εκφραστούν. Αυτή είναι η ζωή μερικών ανθρώπων. Προπονούνται, πηγαίνουν στο μάθημα. Αυτό κάνουν. Και ξαφνικά, τίποτα. Αυτό πρέπει να διαλύει την ψυχή σου. Είναι ευχάριστο να είσαι μόνος σου, αλλά μόνο για πολύ λίγο.

Elise: Δεν μπορείς να νιώσεις την αύρα του δασκάλου ή του ατόμου που σου δείχνει τα βήματα. Δεν μπορείς να νιώσεις την ενέργεια. Μερικές φορές, υπάρχουν μικρές διορθώσεις που οι δάσκαλοι δεν μπορούν να κάνουν, επειδή δεν μπορούν να σε δουν. Είναι κάπως μονόπλευρο. Θα ήθελα να ήμουν σε ένα μεγάλο δωμάτιο με άλλα άτομα. Θα ήθελα να κοιτάξω τριγύρω και να νιώσω έμπνευση. Είναι εκπληκτικό να μπορώ πραγματικά να χορεύω με τις δύο συγκατοίκους μου, αλλά σίγουρα μου λείπει να χορεύω σε μια ομάδα 30, 40 ατόμων και απλώς να μας βλέπω όλους μαζί να βρισκόμαστε και να προπονούμαστε. Να ιδρώνουμε. Οι περισσότεροι από εμάς δεν το κάνουν βασικά σωστά, επειδή είναι δύσκολο. Προπονούμαστε πάρα πολύ σκληρά και μου λείπει αυτό.

Ταυτόχρονα, όμως, νιώθω σαν να βλέπουμε πραγματικά ότι ο χορός δημιουργεί μια κοινότητα στο διαδίκτυο, ιδιαίτερα αυτήν τη στιγμή. Πώς πιστεύετε ότι ενώνει τους ανθρώπους ως μορφή έκφρασης και εκτόνωσης τώρα, είτε είναι επαγγελματίες είτε όχι;

Fatou: Νιώθω ότι τα πάντα έχουν επηρεαστεί πολύ από την εικόνα, όπως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, π.χ. το TikTok, το Instagram. Βασικά έτσι μπορείς να προωθήσεις τον εαυτό σου ως χορευτή τώρα, να έχεις δουλειά, να αναγνωριστείς και να αποκτήσεις τη δική σου αποκλειστική ταυτότητα μέσα από αυτό.

Mette: Κατά τη διάρκεια της καραντίνας, δεν υπήρχε άλλος τρόπος για τις εταιρείες, τις επωνυμίες και οποιονδήποτε άλλο να συνεχίσουν. Άλλαξαν τα πάντα. Δεν υπήρχε πρόσβαση σε στούντιο, σε τίποτα. Τα πάντα γίνονται με τη λήψη και την επεξεργασία βίντεο μέσα από κινητά τηλέφωνα. Οι άνθρωποι προσπαθούν να γίνουν πολύ δημιουργικοί με αυτήν την έννοια.

Elise: Με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συμμετέχουν περισσότεροι άνθρωποι που δεν είναι χορευτές. Συμμετέχει ένα μεγαλύτερο φάσμα ανθρώπων και αυτό μας δίνει επίσης περισσότερες ευκαιρίες. Υπάρχει περισσότερη δουλειά. Αλλά πιστεύω ότι σίγουρα βλέπουμε ανθρώπους που δεν είναι χορευτές να χορεύουν περισσότερο και να θέλουν να ενεργοποιηθούν και να ξεκινήσουν. Μερικές από τις φίλες μου από την πόλη καταγωγής μου, που δεν είναι χορεύτριες, μου λένε, "Μάθε μου αυτόν τον χορό, θέλω να το κάνω", επειδή νιώθουν ότι είναι μια μορφή έκφρασης.

Και όμως φαίνεται ότι ο χορός δεν είναι κάτι που μας επιτρέπει να εκφραζόμαστε μόνο εξωτερικά. Είναι επίσης και πολύ προσωπικός τρόπος έκφρασης. Πώς πιστεύετε ότι ο χορός σάς εμψυχώνει ως γυναίκες και ενδυναμώνει τη σχέση σας με το σώμα σας;

Mette: Πιστεύω ότι το να είσαι γυναίκα είναι εκπληκτικό. Για να καταλάβεις τι είναι η θηλυκή δύναμη, να την βλέπεις σε άλλους και να κατανοήσεις ότι μπορείς να την έχεις και να τη δημιουργήσεις και εσύ, πιστεύω ότι περνάς μέσα από ένα ιδιαίτερα συναρπαστικό ταξίδι, στο οποίο έχω βρεθεί και εγώ.

Elise: Είναι τέλειο!

Mette: Και με τον χορό, είναι το σώμα και η κίνησή σου. Εσύ είσαι ο καλλιτέχνης. Εσύ είσαι ο δημιουργός. Είσαι ο λευκός καμβάς. Δημιουργώ ό,τι θέλω και αυτό μπορεί να είναι τόσο εμψυχωτικό. Μπορώ να δημιουργήσω μια χορογραφία ή ένα στιλ και να τα προσεγγίσω με θηλυκό τρόπο. Για μένα, τουλάχιστον, αυτό με κάνει να νιώθω πολύ ικανή. Με κάνει να νιώθω ότι έχω κάτι πολύ προσωπικό. Προσωπικά, νιώθω ότι είναι κάτι που δεν μπορεί κανείς να μου πάρει. Απλώς με κάνει να νιώθω καλά.

Fatou: Σίγουρα με βοήθησε να βρω τη σέξι πλευρά ή τη θηλυκότητα που έκρυβα μέσα μου, επειδή ήμουν αγοροκόριτσο, ένιωθα τόσο εκτεθειμένη και ήθελα να κρυφτώ, ιδιαίτερα στον χορό. Θυμάμαι ότι κάθε φορά που έλεγαν: "Αυτό θα είναι ένα αργό και σέξι κομμάτι", άρχιζα να αγχώνομαι. Αλλά με τον καιρό, όταν παίρνεις μέρος, καταλαβαίνεις πόσο εμψυχωτικό είναι και πόσο είναι επίσης κομμάτι του εαυτού σου.

Μερικές φορές, είσαι πολύ το ένα ή το άλλο, αλλά με τον χορό, αν θέλω να είμαι πολύ σέξι, μπορώ να είμαι ό,τι θέλω. Κανένας δεν μπορεί πραγματικά να μου πει ότι είναι λάθος ή σωστό. Αν θέλω να δώσω ένα σχήμα που θεωρώ πολύ θηλυκό στο σώμα μου, τελικά θα το δεις όπως θέλεις να το δεις, αλλά εγώ νιώθω φανταστικά στην ψυχή.

Elise: Στην ψυχή.

Mette: Στην ψυχή.