Ζήσε τη γοητεία του αναπάντεχου με την εκδοχή αυτής της συντάκτριας για τα πολύχρωμα σύνολα

Η Michelle Li λατρεύει να παίζει με τα χρώματα, είτε αυτό είναι μέσα από τα ρούχα, το μακιγιάζ ή τα μαλλιά. Δεν πρόκειται απλώς για μια αδυναμία, αλλά για κάτι που έμαθε για πρώτη φορά να ελέγχει σε ένα μάθημα για τη θεωρία των χρωμάτων, στη σχολή σχεδίου. "Με βοήθησε πραγματικά να καταλάβω πώς τα χρώματα συνδυάζονται μεταξύ τους", εξηγεί. "Τώρα, περνάω από διάφορες φάσεις όσον αφορά τα χρώματα, στις οποίες επικεντρώνομαι σε ένα [χρώμα] και πειραματίζομαι με όλες τις διαφορετικές αποχρώσεις του και με τον τρόπο που συνδυάζονται μεταξύ τους".

Καθώς μεγάλωνε στην Ιντιάνα, η Michelle ήθελε να ξεχωρίσει από το αδιάφορο περιβάλλον των μεσοδυτικών πολιτειών. Η μόδα έγινε η διέξοδός της. "Διψούσα πολύ για ερεθίσματα και έμπνευση από την υψηλή ραπτική", αναπολεί. "Δεν είχαμε πολύ μεγάλη πρόσβαση, επομένως έπρεπε να γίνουμε πιο εφευρετικοί".

Τώρα πια, με έδρα στη Νέα Υόρκη, η συντάκτρια μόδας αναφέρει ότι αντλεί συνεχώς έμπνευση από το στιλ και τη μόδα των γειτόνων της στο κέντρο της πόλης. Το δικό της στιλ είναι παιχνιδιάρικο. Τα μοτίβα και τα σχέδια έρχονται σε αντίθεση με στρώσεις σε διαφορετικές υφές και όγκους, ενώ κάθε της look ολοκληρώνεται με sneaker, μια τάση που, όπως παραδέχεται, άργησε να υιοθετήσει.

Ωστόσο, τα παπούτσια δεν έχουν μόνο αισθητική αξία. Όπως λέει και η ίδια η Michelle, όσον αφορά τη μόδα, η λειτουργικότητα είναι το άλφα και το ωμέγα για εκείνη. Επιπλέον, είναι δεινή αθλήτρια και ασχολείται με το τένις, το τρέξιμο και την ποδηλασία, όταν της το επιτρέπει το πρόγραμμά της. Εδώ, μιλάει για το στιλιστικό της ταξίδι και πώς η άνεση και το χρώμα κατέληξαν να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο.

Πέρασα τα πρώτα παιδικά χρόνια μου στο Γκρίνγουντ της Ιντιάνα, όπου ζούσαν κυρίως λευκοί. Οι γονείς μου μετανάστευσαν από την Κίνα, επομένως ήμασταν πιθανώς η μόνη οικογένεια από την Ασία. Πάντα ένιωθα παρείσακτη. Μετά, μετακομίσαμε στο Καρμέλ, όπου υπήρχαν πολλοί περισσότεροι Ασιάτες, κάτι το οποίο ήταν καλό, αλλά εγώ ήθελα να ξεχωρίσω. Άρχισα να ασχολούμαι περισσότερο με τη μόδα και να τη χρησιμοποιώ ως έναν τρόπο να νιώθω ξεχωριστή και διαφορετική. Οι φίλες μου και εγώ λατρεύαμε να ντυνόμαστε καλά. Φορούσαμε αθλητικό στηθόδεσμο πάνω από ένα T-Shirt και νομίζαμε ότι ήταν πολύ τρελό και μοντέρνο. Πραγματικά με έκανε να εκτιμήσω το στιλ και τον συνδυασμό διαφορετικών κομματιών.

Λατρεύω τις ταινίες με θέμα το λύκειο και μου αρέσει να παρατηρώ τα σχέδια των κοστουμιών και πώς τα διάφορα σύνολα συμβάλλουν στην ανάδειξη των χαρακτήρων. Έβλεπα ξανά και ξανά την ίδια ταινία και κρατούσα σημειώσεις. Όπως για παράδειγμα το 13 Going on 30. Μου άρεσε η μόδα σε αυτήν την ταινία και πιστεύω ότι εκείνα τα σύνολα καθόρισαν τον τρόπο που προσπαθούσα να ντύνομαι σε όλο το λύκειο.

[Μεγαλώνοντας] στα προάστια, τα μοναδικά είδη που μπορούσες να βρεις ήταν κυρίως στο εμπορικό κέντρο. Αν έβρισκες κάτι άλλο πέρα από αυτό, πίστευες ότι ήσουν πραγματικά ξεχωριστός. Εκείνη η περίοδος ήταν πολύ ενδιαφέρουσα, επειδή όλα άρχισαν κατά κάποιον τρόπο να βρίσκουν τη θέση τους και δεν είχε πολύ μεγάλη σημασία πού πήγαινες ή τι φορούσες, αλλά πώς το φορούσες. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Πάντα υπάρχει κάτι που μπορείς να μάθεις από το στιλ του καθενός. Βλέπω συνέχεια μια ηλικιωμένη κυρία που κάνει ποδήλατο στη Spring Street. Είναι κοντά στα 60 και έχει απίστευτο στιλ, που με γεμίζει ενέργεια και έμπνευση. Γνωρίζω αρκετά καλά τον εαυτό μου για να ξέρω τι μου πάει, επομένως νιώθω πραγματικά ευλογημένη που μπορώ να βλέπω τα σύνολα όλων αυτών των ανθρώπων και να επιλέγω ποιες πτυχές μου αρέσουν για να προσπαθήσω να τις αντιγράψω.

Προσωπικά, επηρέασε περισσότερο τη νοοτροπία και λιγότερο την αισθητική μου. Είμαι πολύ περήφανη για το έργο μου, για τα σύνολα που δημιουργώ, για το προσωπικό μου στιλ και τον τρόπο που το αναδεικνύω. Όταν σκέφτομαι για ποιο λόγο με ελκύουν τα πολλά και ενδιαφέροντα φλοράλ σχέδια με τις λεπτές γραμμές και τα έντονα χρώματα, αναπολώ τον τρόπο που ντυνόταν η μητέρα μου όταν ήρθε στην Αμερική. Επαναπροσδιόρισε τον τρόπο που ντύνονταν οι Αμερικανοί, αλλά προσπάθησε παράλληλα να παραμείνει πιστή στον εαυτό της φορώντας διάφορα κινέζικα σχέδια.

Πάντα έβρισκα διασκεδαστικό να αλλάζω την ποσότητα των χρωμάτων που χρησιμοποιούσα στα σύνολά μου και να βλέπω πώς αντιδρούν και συσχετίζονται με αυτά τα άλλα χρώματα. Ωστόσο, σίγουρα έχω αποκλείσει ορισμένα χρώματα. Για κάποιο λόγο, δεν φοράω ποτέ κίτρινο. Νομίζω ότι με κάνει να δείχνω σαν μπανάνα. Το χρώμα είναι πολύ επικίνδυνο, επειδή μπορεί να μεταδώσει πολύ συγκεκριμένη διάθεση. Σίγουρα έχω κάνει πολλά λάθη με τα σύνολά μου και κάποια από αυτά μου φαίνονται σχεδόν αποκριάτικα.

Έχω φορέσει τόσα πολλά άβολα σύνολα μέχρι τώρα που πλέον η άνεση είναι η πρώτη μου προτεραιότητα. Στην ουσία, φοράω μόνο sneaker. Μου αρέσει να συνδυάζω την απλή, πρακτική αίσθηση των αθλητικών ρούχων με πιο θηλυκά κομμάτια. Η προσθήκη των χρωμάτων είναι πάντα μια διασκεδαστική πρόκληση.

Ήμουν σε ένα βιβλιοπωλείο στην Ιαπωνία όταν συνειδητοποίησα ότι η κουλτούρα των sneaker είναι κάτι που υπάρχει εδώ και πολύ καιρό. Βρήκα κάποια βιβλία με καταλόγους της Nike, που ανέλυαν την ιστορία και την εξέλιξη του Air Max, του Air Force 1 και του Nike Shox. Τότε σκέφτηκα ότι θέλω να μάθω περισσότερα για αυτό το θέμα και να ανακαλύψω ποιο είναι το sneaker που με χαρακτηρίζει. Αυτήν την εποχή, λατρεύω το Nike VaporMax Plus. Στο γυμνάσιο, μου άρεσε το Nike Shox, αλλά δεν είχαμε την οικονομική δυνατότητα να το αγοράσουμε, επομένως αυτός ήταν ο τρόπος μου να προσφέρω κάτι στη μικρή Michelle.

Μεγάλωσα παίζοντας τένις. Το λατρεύω πραγματικά αλλά, όταν μετακόμισα στη Νέα Υόρκη, συνειδητοποίησα ότι τα γήπεδα τένις σπανίζουν. Έπαιζα τένις τρεις ώρες την ημέρα, επομένως πραγματικά δυσκολεύτηκα πολύ τα πρώτα χρόνια μου εδώ, μέχρι να βρω ποιο θα ήταν το πρόγραμμα προπόνησής μου. Έκανα τυχαία μαθήματα, αλλά δεν στέριωσα πουθενά. Τώρα, έχω ξεκινήσει εντατικά το τρέξιμο. Μισούσα το τρέξιμο, νιώθω ότι προσπαθώ μια ζωή να πείσω τον εαυτό μου να ασχοληθεί με αυτό το άθλημα. Προσπάθησα να το δω με άλλο μάτι και, αντί να σκέφτομαι ότι πρέπει να τρέχω πέντε χιλιόμετρα την ημέρα, να σκέφτομαι ότι θέλω να τρέξω για να διατηρήσω την πνευματική μου υγεία και να καθαρίσω το μυαλό μου. Αυτό με βοήθησε πραγματικά. Με κάνει να νιώθω όμορφα, ακόμα και αν δεν τρέξω πολύ. Έπειτα από μια δύσκολη μέρα, ακόμα και αν είμαι πολύ κουρασμένη, παροτρύνω τον εαυτό μου να πάει για τρέξιμο. Πάντα μπορείς να βρεις 30 λεπτά για να τρέξεις, κακά τα ψέματα. Περνάω 30 λεπτά στο Instagram κάθε πρωί.