Garima Thakur demonstreert voor de toekomst van de aarde

De 15-jarige Garima Thakur uit Bhopal in India was zich ook voor ze activist werd bewust van klimaatverandering en de verwoestende uitwerking daarvan in de hele wereld. Op 13-jarige leeftijd zag ze de sombere beelden van de door Leonardo DiCaprio ingesproken documentaire 'Before the Flood'. Die gaven haar een gevoel van depressie en ''eco-angst''. Ze besefte dat de wereldwijde klimaatramp zich niet ergens anders voltrok, bij andere mensen. Ze begon plots ook tekenen te zien van milieuschade in haar eigen stad en land.

"Ik zag de boodschap van de film terug in de kleinste dingen: een brandende band aan de kant van de weg, een omgehakte boom, mensen die in de rij staan om water te halen voor hun families," aldus Garima. "Dit zijn tekenen dat er een ramp gaande is en in India zijn die tekenen overal te zien. Je krijgt ze niet meer van je netvlies."

Garima herinnert zich een beekje met helder water in de buurt van de woonplaats van haar oma in het district Bilaspur, in de bergachtige, beboste staat Himachal Pradesh. "Ik wandelde er vaak naartoe met mijn neefjes en nichtjes. Er waren daar haast geen mensen en we konden naar hartenlust spelen. Je kon de vissen in het water zien", herinnert ze zich met plezier.

Tegenwoordig ligt er een plak asfalt over dat geliefde plekje uit haar kindertijd. In plaats van een stromend beekje waarin leven mogelijk is, "is er nu alleen nog maar een poel met stilstaand water aan de kant van de weg," zegt Garima. "Ik was ongeveer elf toen de weg werd gebouwd. Ik had maar een paar jaar bij het beekje gespeeld, maar toen ik zag wat ermee gebeurd was, was ik daar heel erg door geraakt."

Garima blijft niet de enige met deze ervaring als er geen maatregelen worden getroffen. Wandelen, hardlopen of sporten in de buitenlucht zal niet meer mogelijk zijn zonder schone lucht en een gezonde planeet.

Garima heeft ook het alternatief gezien en de voordelen van een gezond milieu. Tijdens haar jeugd is ze veel verhuisd, omdat haar vader een baan bij het leger heeft. Hierdoor heeft ze veel in steden gewoond die niet op de lijst van meest vervuilde plekken in India staan. "Ik heb het geluk gehad dat ik ben opgegroeid in erg milieuvriendelijke steden, zoals Dehradun en Dharamkot. Daar maakte ik iedere avond lange wandelingen om de schone buitenlucht in te ademen. Daardoor voelde ik me fris en energiek." Toen ze in een grotere stad gingen wonen, miste ze het buitenleven. Garima is van plan om terug te verhuizen naar Dehradun als ze verder gaat studeren.

Garima, die werd aangespoord door een gevoel van verantwoordelijkheid en de herinneringen uit haar kinderjaren in de natuur, hoort nu bij een groeiende internationale groep jonge vrouwen die in de voetsporen treden van Zweedse activist Greta Thunberg en de alarmklok luiden voor klimaatverandering. En omdat de wetenschap niet haar sterkste kant is, zijn Garima's doelen gericht op een ander onderdeel van de milieucrisis: wetgeving.

Met een ernst die je niet van iemand van haar leeftijd zou verwachten, zegt ze: "Ik ben echt het meest geïnteresseerd in milieubeleid. Op die manier zie ik mezelf verschil maken in de wereld en kan ik mijn boodschap over de wereldwijde klimaatramp verder verspreiden." Garima lijkt zich zeer bewust te zijn van de omvang van deze uitdaging.

Garima is zich zelfs al aan het voorbereiden op een examen dat haar mogelijk een plekje geeft aan één van India's meest prestigieuze rechtenfaculteiten: de National Law Universities. Eén van de redenen om voor het bestuurlijke pad te kiezen, is de geschiedenis van Bhopal. Dat is, in haar woorden, "de stad waar ik mijn activisme gevonden heb".

In de nacht van 2 op 3 december 1984, werd Bhopal, in de centraal gelegen Indiase staat Madhya Pradesh, getroffen door één van de ergste industriële rampen uit de geschiedenis. Ongeveer 40 ton aan gifgas lekte uit een pesticidenfabriek in het hart van de oude stad, waardoor duizenden mensen op slag stierven. In de tientallen jaren daarna overleden er nog duizenden aan medische complicaties en chronische gezondheidsproblemen gerelateerd aan directe en indirecte blootstelling. Volgens sommige goed onderbouwde schattingen ligt het totale dodental van deze ramp op meer dan 25.000.

Hoewel ze enkele tientallen jaren na de ramp is geboren, blijft Garima zich sterk bewust van die noodlottige nacht in 1984 en de milieuhervormingen die daarop volgden. "Ik zou deze wetten graag met meer nuance kunnen begrijpen, om te kijken of ze nog meer effect kunnen hebben dan wat er tot nu toe mee is bereikt," zegt ze.