Rebellen zitten nooit stil
Department of Nike Archives
Van het missen van de atletiekkampioenschappen van de Oregon State High School tot het verpletteren van wereldrecords, Steve Prefontaine heeft ons laten zien dat lef meer waard is dan goud. Ontdek hoe de OG Nike superster niet alleen streed om te winnen, maar ook om elke rebel de hoop te geven ooit in zijn voetsporen te treden.
"Vandaag ga ik in mijn eentje hardlopen", zei Steve Prefontaine vaak tegen zijn teamgenoten. Maar dat was niet helemaal waar. Hij reed in feite vanuit Eugene een kilometer of 100 naar het noorden, naar de Oregon State Penitentiary in Salem om daar te gaan hardlopen en praten met de gevangenen.
De OSP is een van de oudste gevangenissen in Amerika, waar al sinds 1869 gevangenen worden opgesloten. Binnen de acht meter hoge gevangenismuren bevindt zich een asfaltbaan van 400 meter en een van de oudste hardloopclubs van het land, begin jaren 70 opgericht door niemand minder dan Steve Prefontaine zelf.
Tijdens zijn vier jaar in Oregon heeft Pre geen enkele wedstrijd op de 3 mijl, 5.000 meter, 6 mijl of 10.000 meter verloren.
Wat ooit begon als een bezoek aan de gevangenis voor een sociologieproject, werd een hoger doel voor Pre. "Nadat hij de gevangenen had ontmoet, startte hij daar een trainingsprogramma waar hij echt van genoot", vertelt klasgenoot Mary Marckx aan het Department of Nike Archives (DNA). "Hij was ervan overtuigd dat hardlopen je leven kan veranderen en hij hield van de interactie."
Pre stond erom bekend dat hij met bijna iedereen wilde hardlopen, van middelbare scholieren tot gevangenen en zelfs jonge kids... Maar je moest niet verwachten dat hij de kids liet winnen...
Het is bijna 50 jaar geleden dat Pre vroegtijdig is gestorven, maar de zaadjes die hij bij de OSP heeft gezaaid hebben vrucht gedragen. De hardloopclub organiseert jaarlijks tussen maart en oktober 5 en 10 kilometers, met als uiteindelijk hoogtepunt de High Wall halve marathon. Niet-gevangenen mogen meedoen aan de wedstrijden van de 150 leden tellende hardloopclub. Voor veel gevangenen is dat het enige contact met de buitenwereld. 18 maanden goed gedrag zijn een voorwaarde om lid te worden, en er is een wachtlijst.
Hardlopers uit de hele wereld reizen af naar Pre's Rock in Eugene. Ze laten daar bloemen, rugnummers van marathons en brieven vol wensen en dromen achter als ode aan een man die iedereen liet zien dat hardlopen over meer gaat dan alleen snelheid. Het gaat over de moed om jezelf te zijn. Hoewel veel hardlopers van de Oregon State Penitentiary Run Club nooit de kans zullen krijgen om Pre's Rock op een uur rijden te bezoeken, heeft de club geld ingezameld om de rots in 1997 in te wijden.
Hardlopers bewijzen eer bij Pre's Rock.
"Pre blijft met ons hardlopen wanneer we zijn nalatenschap voor de Oregon State Penitentiary blijven eren", schrijft een gevangene in de OSP die via een officiële gevangenismedewerker reageerde op een vraag van DNA. "Pre vond troost in zijn bezoeken hier. Hoewel hij wordt herinnerd als een man die het niet kon schelen wat anderen van hem vonden, wisten maar weinig mensen van buiten waar hij heen ging wanneer hij naar de OSP kwam.
"Zijn natuurlijke talent en rebelse aard spraken ons aan", vervolgt de gevangene. "Hoewel hij hier was om te trainen en hardlopen als levensstijl te promoten, herinneren we ons hem vooral als iemand die na het hardlopen bij de gevangenen kwam zitten om over de uitdagingen van het leven te praten. Decennia na zijn bezoeken en vroegtijdige overlijden verblijft niemand van die mannen nog in de OSP. Zijn geest leeft echter voort als legende en hij heeft de status van volksheld bereikt."
Zelfs voorbij de finish zitten rebellen nooit stil.