Deze creatieve Nigeriaanse verandert de opvattingen over Afrikaanse mode

"Ik wil dat alles groeit en bij elkaar komt." Dat is het ultieme doel van Momo Hassan-Odukale, de 24-jarige creative director en styliste die op dit moment in Lagos woont. En de intentie achter haar creatieve output is klip en klaar. "Ik stijl niet alleen Nigeriaanse merken, maar merken uit [heel] Afrika om ze onder de aandacht te brengen, niet per se in de westerse wereld, maar ook bij de mensen hier."

Momo studeerde aan Central Saint Martins, de wereldberoemde school voor kunst en design in Londen. Na haar afstuderen bleef ze in de stad om als redactie-stagiaire en assistent van een stylist de dynamiek van werken in de modebranche mee te maken. Maar ze bleef waken voor een burnout, iets dat veel voorkomt in de branche en bij haar leeftijdsgenoten. "Ik wilde mezelf niet voorbij lopen voor een baan", zegt ze. "Mode is echt mijn wereld, maar ik wilde naar Nigeria terug om thuis te doen wat ik graag doe en niet alle emotionele, psychologische en andere soorten stress te krijgen, alleen maar omdat ik in de mode wil werken in Londen."

Maar voor Momo waren er meer goede redenen om terug te gaan naar Nigeria. In Lagos werkt ze samen met lokale talenten die haar motiveren en inspireren. Om die reden startte ze in 2019 MOMO, haar creatieve studio voor advies, styling en creative direction. Hier bespreekt ze haar reis van Los Angeles via Londen naar Lagos en hoe ze werkt om zowel wereldwijde als lokale opvattingen over Afrikaanse mode te veranderen.

[Mijn achtergrond is] nogal transcontinentaal. Ja, mijn wortels liggen in Nigeria, maar ik ben geboren in Los Angeles en ik ging vanaf mijn 11e naar school in Engeland. Ik heb overal wat opgepikt. Reizen heeft me sterk beïnvloed. Ik hou van cultuur en leren, en om naar andere plekken te gaan en verschillende dingen te zien die ik onbewust kan toepassen in mijn stijl.

Creativiteit drijft me. Het is duidelijk mijn passie en ik denk dat het komt door het feit dat kunst een soort van eerste liefde voor me was. Op school zette kunstgeschiedenis me aan tot willen creëren en mezelf vinden via kunst, of gewoon het creëren van ervaringen. Het is door emoties gedreven.

Er is een muziekwereld, die zijn eigen mode heeft. Dan zijn er ontwerpers die hun nieuwe collecties maken. Er zit een enorm gat tussen hoe de muziekwereld eruit ziet en wat de ontwerpers in Nigeria daadwerkelijk maken. Er bestaat een woord, alté, dat mensen gebruiken en wat alternatief betekent. Ik voel dat veel mensen wel een beetje klaar zijn met dat woord. Als je een bepaalde leeftijd hebt, met bepaalde mensen omgaat en je in de muziekwereld begeeft, word je automatisch beschreven als alté, wat je niet noodzakelijkerwijs hoeft te zien als slecht.

Ik zou zeggen dat het 90's is en cool voor de meisjes, met name. Hoge laarzen, minirokjes en croptops.

Niet per se. Ik heb niet het gevoel dat ik dat moet doen, met name omdat ik zelf niet dagelijks traditionele kleding draag. Maar ik doe wel mijn best om met veel Nigeriaanse ontwerpers te werken, die over een paar jaar misschien bedenken hoe de OG Nigeriaanse stijl eruit ziet: onze traditionele kleding, die staat voor uit welk deel van Nigeria je komt. Dat is de OG stijl voor mij. Het is niets westers. Het is dagelijkse kleding uit het verleden die we nu 'traditioneel' noemen. Het is wat je op bruiloften draagt. Ik ben gewoon blij dat ik met mensen werk die hun vak uitoefenen en verkennen met nieuwe technieken, terwijl ze ook terugkijken naar hoe die traditionele kleding werd gemaakt. Misschien zit dat in hoe ze de kleding in elkaar zetten of in het soort materiaal dat ze gebruiken.

Het probleem met zeggen dat je een Afrikaanse ontwerper bent, zit denk ik in wat mensen eromheen denken. Mensen verwachten dat je bepaalde prints of designs gebruikt. Ik denk dat dát het enige is wat we nu proberen te laten zien: dat het feit dat je een Afrikaanse ontwerper bent, niet hoeft te betekenen dat je kleurrijke stoffen in je kleding verwerkt. Je kunt een maatpak of een tweedelig pak ontwerpen en dan ben je nog steeds een ontwerper. Het gaat er in de eerste plaats om het verhaal te veranderen over wat Afrikaans is en alle stereotiepe beelden van wat Afrika is of wie Afrikanen zijn los te laten.

In het algemeen wil ik helpen de infrastructuur van mode hier te laten groeien. Ik kijk er niet naar alsof het alleen om mij gaat. Als ik deze ontwerpers gebruik in mijn styling, wil ik dat andere mensen zich richten op die ontwerpers en zien hoe fantastisch hun werk is en hoe vaardig ze zijn. Het is eigenlijk een groot gevoel van willen laten zien wat we te bieden hebben en hoe getalenteerd iedereen is. Dat wil ik.

Ik had deze creatieve mensen en ontwerpers niet ontmoet of beter leren kennen zoals ik dat hier heb gedaan als ik in Londen was gebleven. Dus ja, het is belangrijk dat ik thuis ben en dit kan doen. Ik wist wat ik hier wilde doen toen ik terugverhuisde naar Nigeria. Het ging om "Waar ben ik? Waar moet mijn thuisbasis zijn?" Ik wil dat mijn basis de plek is waar ik vandaan kom en dat is absoluut gekoppeld aan wat ik wilde doen. In de toekomst werken we met veel merken uit heel Afrika. Ik wil constant reizen door Afrika. Het gaat er dus om dat wat ik wil doen en wat ik voel een grotere impact heeft op mijn leven. Daarom ben ik hier.