Liefde voor het basketbal en een passie voor hardlopen beïnvloedden de stijl van deze creatieve duizendpoot

Het uiten van individualiteit en creativiteit gaat Lono Brazil III heel gemakkelijk af, zelfs als hij door de straten van Tokio rent met een van zijn hardloopgroepen. Je zou niet zeggen dat je in een hardloopgroepje aan zelfexpressie kunt doen, maar elke hardloper heeft zijn of haar eigen unieke tred.

Lono, half zwart en half Japans, bindt zich niet aan één identiteit. Hij woonde in Los Angeles en New York, en is nu eigenaar van de in Tokio gevestigde buitenpost van de beroemde straatmodeboetiek Union. Daarnaast is hij coach van de plaatselijke Nike Run Club. Dit culturele multitalent is ook nog eens dj, model en lid van de hardloopgroep Athletics Far East (AFE). Lono loopt niet alleen hard voor zijn gezondheid of voor de gezelligheid. Hardlopen komt direct terug in zijn herkenbare stijl, zorgt voor een creatieve boost en vormt een manier om zijn stijl en culturele achtergrond te uiten. "Ik ontdekte al vroeg de link tussen sport en mode, en hoe die twee culturen botsen," aldus Lono. "Waar die twee elkaar raken; dat is mijn stijl". In dit artikel vertelt Lono meer over hoe zijn stijl altijd al verankerd lag in de sport, zowel nu tijdens het hardlopen maar ook vroeger toen hij en zijn vader niet uitgepraat raakten over Jordans en basketbal.

Als kind in New York, en later in Los Angeles en Tokio, heb ik veel verschillende stijlen voorbij zien komen. Mijn ouders werkten allebei in de muziekindustrie. Ze waren vaak omringd door artistieke, interessante mensen die allemaal een unieke stijl hadden. Mijn vader werkte in de hiphop. Daar speelde stijl en mode altijd een grote rol. Hij besteedde zelf ook veel aandacht aan wat hij droeg, of dat nu een pak was of een sportieve outfit. Mijn vader is een groot basketbalfan en leerde me de sport kennen. Toen ontdekte ik dat basketbalspelers en artiesten, met name hiphop-artiesten, dezelfde kleding droegen. Dat ik al vroeg in aanraking kwam met basketbal en hiphop bracht sportkleding — met name die van Nike — al vroeg bij me in beeld. Mijn vader gaf me altijd Jordans. Er is een foto van mij waar ik pas één jaar ben en al Jordans draag. Later zag ik dat Jordan op tv dezelfde schoenen droeg en dat voelde fantastisch. Sneakers zijn altijd uitgesproken elementen van mijn kledingstijl geweest.

Ik weet niet of er sprake was van een echte discussie, want hij had altijd gelijk! En het beste model is zonder twijfel de Nike Air Jordan 11 'Concords'. Het lakleer in het licht van de stadionlampen, op de hardhouten vloer, heeft voor mij echt een chique, luxe uitstraling.

Ik begon tijdens mijn studie met hardlopen. Het bracht me een unieke stijl, waarschijnlijk omdat hardlopen nooit echt heel 'street' was. Je zag niet echt muzikanten of mensen in de mode-industrie in hardloopkleding, behalve dan als ze aan het hardlopen waren. Ik merkte dat ik het cool vond om die hardlooplook te verwerken in mijn alledaagse outfits. Met een andere snit — beter aansluitend en kortere shorts — kwam er zeker enige verandering op gang. Ik besteedde meer en meer aandacht aan de maat en pasvorm. Je herkent in mijn stijl de invloed van het hardlopen. Het leek me vernieuwend om wat van Nike's hardloopklassiekers in mijn alledaagse looks terug te laten komen, zoals het vintage hardloopjack van Nike, om die stijl met mijn eigen stijl te verweven.

De oprichter en baas van AFE, Mr. DKJ, inspireert mij. Hij heeft de visie voor het team ontwikkeld met zoveel liefde voor sport. Hij begrijpt dat teamgeest belangrijk is en legt daarbij de nadruk niet op de voor Japan zo typerende leeftijdshiërarchie. Daardoor is de sfeer beter en vinden jonge leden ook aansluiting bij de veteranen in het team. Leden van AFE zijn de meest serieuze niet-serieuze hardlopers in Tokio die ik ken. Ze geven alles voor een gezamenlijk rondje hardlopen met drankjes na afloop. De leden hebben een uitstekende balans gevonden tussen hardlopen en hun werk/privéleven. Dat verveelt nooit, iedereen praat over de nieuwste items — niet alleen hardloopschoenen, maar ook over modeartikelen, gadgets en alles wat er verder cool is.

Alles wat ik doe, ook hardlopen, draait om artistieke expressie. Iedereen heeft een andere reden om te rennen. Ik wil met hardlopen de sport integreren in een groter geheel. De kunst van het hardlopen is dat je gebruikmaakt van een fysieke activiteit om meer over jezelf, je geest, je ziel en je creativiteit te weten te komen. Ik blijf er creatief door en dat is een van de belangrijkste redenen om het te blijven doen. Als ik hardloop is het net of ik niet denk, maar tegelijkertijd leer ik juist over zoveel dingen nadenken. Als ik bijvoorbeeld wil bedenken wat ik kan draaien tijdens mijn volgende dj-set: dan word ik warm van binnen en raak ik in een flow. Als je hardloopt, voel je. Daar bedoel ik mee dat je een gevoel op dat moment beter begrijpt dan wanneer je op je kamer naar muziek zit te luisteren.