Overwinningen op het veld en erbuiten beginnen met teamwork voor twee ondernemers uit Brooklyn

Toen Elle Clay voor het eerst de Playground Coffee Shop in de wijk Bedford-Stuyvesant in Brooklyn binnenliep, wist ze gelijk dat de koffiezaak en diens eigenaar, Zenat Begum, speciaal waren.

"Ik ben een beetje een snob op het gebied van koffie [en] ging regelmatig langs bij verschillende koffiezaken in de wijk," herinnert Elle zich. Maar dit bezoekje ging niet alleen om een lekker bakje koffie, ze had Zenat op Instagram gezien en was geïnspireerd door haar werk. "Dus ik ging naar binnen en vroeg naar [haar]. Ik keek rond en voelde gelijk: hier hangt een bijzondere sfeer."

En inderdaad, Zenat's koffiezaak Playground is niet zoals alle andere koffiezaken. Sinds de opening in 2016 is het een echte community hub geworden. Ze serveren niet alleen geweldige koffie - wat Elle bevestigt met haar support - , maar het is ook een plek voor poëzielezingen, workshops, radio-uitzendingen en het ruilen van boeken (wijkbewoners mogen een boek achterlaten of meenemen). Ook heeft Playground vorig jaar meegedaan aan een initiatief dat in heel New York werd gelanceerd: een wijkkoelkast waarin wijkbewoners eten kunnen doneren en waaruit anderen mee kunnen nemen wat ze nodig hebben.

Zenat leerde de ins en outs van het runnen van een klein bedrijf van haar vader, die op dezelfde locatie 20 jaar lang een doe-het-zelfzaak had. Ook Elle weet wat het is om een project vanaf de grond op te bouwen. Ze is de oprichter van Wild Child NYC, een productiehuis gespecialiseerd in experimentele storytelling en onvertelde verhalen. Ze maakt haar eigen podcasts en heeft aan verschillende film- en audioprojecten gewerkt.

Door Elle en Zenat's gezamenlijke liefde voor hun wijk Brooklyn, hun inzet voor de community en hun passie voor hun bedrijven zijn ze samen evenementen gaan organiseren in Zenat's multifunctionele koffiezaak Playground. Hier bespreken ze bijvoorbeeld hoe ze succesvolle teams opbouwen om de community te ondersteunen en welke rol basketbal (nog een gedeelde liefde) heeft gespeeld in hun werk.


Elle: Zenat, sinds ik je heb ontmoet, ben je altijd druk bezig met jouw wijk. Jij geeft echt om de community. Toen het coronavirus uitbrak, heb je met Playground echt het voortouw genomen. Jouw zaak omarmde de community, bood hulp aan de protesterende mensen én zorgde er tegelijkertijd voor dat er voedsel in de wijkkoelkasten lag. Hoe heb je - ik zal het geen keerpunt noemen, omdat je je altijd al voor de community hebt ingezet - maar hoe heb je de overgang beleefd van eerst binnen in de zaak werken naar nu erbuiten?

Zenat: Een oude vriend bracht me op het idee om een wijkkoelkast te beginnen. De boerenmarkten hadden een overschot aan groenten en fruit de afgelopen maanden. Ze waren het gewoon aan het uitdelen of gaven het aan voedselbanken. Ik ben met hen in contact gekomen en, voordat we het wisten, waren we al begonnen. Toen begon ik praatjes te maken met Playgrounds vaste klanten en locals die dagelijks iets uit de koelkast meenamen. Dit waren onder andere mensen die in de dienstensector of in de bouw werkten, mensen met een essentiële baan en met een kinderopvang die niet konden stoppen met hun werk, omdat hun financiën dat niet toelieten. Nu ik met je praat, kijk ik eigenlijk naar de koelkast. Bijna 10 mensen zijn in het afgelopen uur langsgekomen om iets te brengen of op te halen. Het project loopt geweldig. Niet alles verliep gelijk vlekkeloos, dat is bij de meeste projecten zo... Maar je moet daar doorheen werken, omdat we een groter doel hebben: mensen voeden in een tijd waarin ze dat wanhopig nodig hebben.

Elle: Hoe los je problemen op en geef je leiding aan je team als er tegenslagen zijn?

Zenat: Het was een flinke tegenslag toen ik me realiseerde: "Oh, wacht, ik ben druk bezig met [wijkkoelkasten], maar ik heb ook nog een koffiezaak te runnen." Als ik wil dat Playgrounds personeel me begrijpt en effectief met me kan communiceren, moet ik hen er [ook] bij betrekken. Iedereen was superenthousiast en begreep dat tegenslagen onderdeel van het avontuur zijn. De tegenslagen herinneren me eraan dat ik bescheiden moet blijven.

De mensen die je inspireren zijn de mensen waarmee je je omringt, toch? Dus hoe beslis je welke mensen of vrienden je betrekt bij het uitvoeren van jouw visie?

Elle: Ik denk dat dat vooral met gevoel te maken heeft. Het is gebaseerd op de energieën tussen mensen. Ik kan zeggen dat jij en ik samen kunnen werken, omdat we beiden aardetekens zijn. Ik ben een Steenbok en jij bent een Maagd.

Zenat: Dicht bij onszelf blijven is belangrijk voor ons.

Elle: Wij weten hoe we samen kunnen werken... Maar het gaat ook heel erg om mensen die me inspireren. Ik denk dat het gaat om het in staat zijn te zien wat we samen kunnen creëren, maar ook over hun energie en hun vaardigheden... of ze beschikbaar zijn, of ze opgetogen en enthousiast zijn.

Zenat: Omdat ik zowel een teamleider als een teamspeler ben, weet ik wat de sterke en zwakke punten van mensen zijn en hoe ik mensen in hun kracht zet. Ook kan ik om bepaalde dingen heen werken waar ze misschien niet zo geïnteresseerd in zijn of niets van weten.

Elle, wanneer jij met medewerkers werkt, hoe zorg jij er dan voor dat er goed wordt samengewerkt?

Elle: Ik denk dat ik van ieder project weer dingen bijleer. Dat is waar het om gaat. Omdat ik basketbalspeler, coach, [producer] en productieassistent ben geweest, weet ik dat je duidelijk met mensen moet communiceren en ervoor moet zorgen dat je op één lijn zit. Het draait echt om het team. Als het mijn doel is om te winnen en ik zie dat mijn teamgenoot zich niet zo hard inzet als zou kunnen, dan moeten we het daar over hebben. We moeten uitvinden hoe we verantwoordelijkheden kunnen bijstellen en herstructureren.

Zenat: Vertel eens wat jouw sterke en zwakke punten zijn wanneer jij een team leidt? Hoe heb je geleerd om met je zwakke punten om te gaan?

Elle: Ik denk dat het vertrouwen in mijn eigen visie één van mijn sterke punten als producer is. Ik kan niet van mijn team verwachten dat ze mijn visie uitvoeren als ik er zelf geen vertrouwen in heb. Mijn zwakke punt is dat ik moeilijk onderscheid kan maken tussen vrienden en medewerkers... en dat ik dingen soms te persoonlijk opvat. Ik ben gevoelig en kritiek kan als afwijzing aanvoelen, alsof diegene het niet goed bedoelt. Vertrouwen hebben in de ander en weten dat diegene me feedback geeft om mezelf te verbeteren, dat is iets waar ik echt heb aan moeten wennen en mee heb moeten leren omgaan.

Zenat: Ik denk dat je echt karakter kunt tonen als je met mensen kunt werken die heel anders dan jezelf zijn en dan toch nog iets kunt produceren dat geweldig en bijzonder is. Het gaat om de verhalenvertellers die je nog gaat ontmoeten in de toekomst en dat je in staat bent om hun verhaal perfect weer te geven met jouw lens.

Elle: De chemie in jouw team is ongeëvenaard. Iedereen heeft zijn eigen taak, maar tegelijkertijd twijfelt niemand als er opeens iets anders moet gebeuren. En zo win je kampioenschappen!

Zenat: Precies. Ik vind dat zo belangrijk, omdat ze ook moeten begrijpen dat [overwinningen] er niet altijd hetzelfde uitzien. [Ze] gebeuren misschien niet tijdens een evenement waarop alles geweldig verloopt, maar dan weer wel op een gewone dag als er in een review staat: “Voor de beste koffie moet je bij Playground zijn.” Het voelt heel natuurlijk, snap je?

Elle: Dat is het ook echt. Je hoort bij een team, je moet begrijpen wat de visie is en het erover eens zijn dat jullie allemaal de visie op een goede manier gaan uitvoeren.

Zenat: Voordat je je visie creëert, moet je je visie cultiveren. Je moet dingen regelen om je visie te realiseren. Ik breng graag alles terug op de landbouw. Wij zijn mensen die heel veel liefde en zorg nodig hebben. Als we gesloten zijn naar de mensen om ons heen, werken we niet effectief. Dat is voor niemand een prettige ervaring.

Elle: Je moet eerst voor jezelf zorgen als je graag voor anderen wilt zorgen.

Zenat: Hoe vind je de tijd om te focussen voordat je aan het werk gaat?

Elle: Daar werk ik nog steeds aan. Ik denk dat sommige mensen op dit moment heel veel tijd hebben gehad om zichzelf op een dieper niveau te leren kennen, omdat ze hebben moeten leren omgaan met de overweldigende emoties die loskomen bij wat er nu gaande is. Dus ik denk dat het eerst niet zo'n prioriteit voor me was om na te denken over hoe ik mezelf sterker maak. Hoe herstel en onderhoud of bereik ik een soort van balans? In de afgelopen paar maanden was mijn tempo trager, maar gelijkmatiger... en ik probeer dingen te gaan doen die goed voor me zijn: voor mezelf zorgen en wandelen, trainen, mediteren.

Zenat: Je basketbalt, neem ik aan.

Elle: Kijk, ik ben buiten bezig. Ze zijn hierbinnen niet klaar voor me.

Zenat: Ik heb je anders niet op de veldjes gezien.

Elle: Ik zet het niet op Instagram, want ik ben een beetje uit vorm, maar ik ben er absoluut.